20:44 - یکشنبه 28 آذر 1389    /    شماره : 19992    /  http://jang-narm.com/index.aspx?siteid=51&pageid=3129&newsview=19992

به گزارش عدالتخانه به نقل از فارس، نادر طالب‌زاده در برنامه تلویزیونی «راز» که شب گذشته از شبکه 4 سیما پخش شده و موضوع آن «حقوق بشر از توهم تا واقعیت» بود، در خصوص بررسی پرونده جنجالی سکینه آشتیانی گفت: ‌پرونده از سال 2006 آغاز شد، در سال 2008 سنگسار ثریا در اردن کلید خورد و در 5 جشنواره فیلم اول شد و پس از توزیع جهانی آن در سال 2010 جنجال سکینه آشتیانی کلید خورد. وی با بیان اینکه غرب از 32 سال پیش روی موضوع حقوق بشر متمرکز شده و توسط آن به جمهوری اسلامی حمله می‌کند، یادآور شد: پیش از انقلاب اسلامی اصلاً سخنی از همجنسگرایی وجود نداشت اما پس از انقلاب برای آنها حقوق قائل شده و به آنها ارزش می‌دهند چرا که این یک طراحی برای حمله به انقلاب ایران بود. 
این مستندساز تلویزیونی، پرونده آشتیانی را نیز از این دست پرونده‌ها دانست و خاطرنشان کرد: باید رابطه بین سنگسار ثریا و پرونده آشتیانی را کالبد شکافی کرد. طالب‌زاده ادامه داد: زمانی که موضوع آشتیانی رسانه‌ای می‌شود، یک شبکه و لابی فعال در جنگ نرم که در داخل فعالیت می‌کند، ‌اخبار را به غرب منتقل کرده و این اخبار به واشنگتن می‌رود و در اتاق فکرهای آنها تبدیل به یک سناریو برای فشار علیه ایران می‌شود. وی با ذکر این نکته که در اتاق فکرهای واشنگتن تصمیم‌گیری می‌شود که یک فیلم با عنوان سنگسار یک زن ایرانی ساخته شود، یادآور شد: پس از ساخت فیلم به سرعت آن را در دنیا و ایران پخش می‌کنند که ما می‌بینیم حتی در مدارس دخترانه ما این فیلم دست به دست می‌شود. این مستندساز با اشاره به فروش پایین فیلم سنگسار ثریا گفت: برای ساخت این فیلم 25 میلیون دلار هزینه شده اما تنها 600 هزار دلار فروش داشت، چرا که اصلاً برای فروش نبود و به صورت رایگان در اختیار همه دنیا قرار گرفت. طالب‌زاده تمام هجمه‌ها علیه ایران را در حوزه‌های فکری صهیونیستی ضد ایرانی دانست، که نه در مراکز سیاسی پنتاگون و واشنگتن بلکه در اتاق فکرهای صهیونیستی کلید می‌خورند.

* هالیوود اجازه پرداختن به موارد نقض حقوق بشر در آمریکا را ندارد

در ادامه این برنامه «جواد رمضان‌نژاد» مستندساز با بیان اینکه پیش از پرداختن به پرونده آشتیانی یک کار داستانی ضعیف ساخته شد و پس از آن رسانه‌های جهانی به این پرونده پرداختند، یادآور شد: دراین جریان سازی ترکیبی از گزارش، گزارش خبری و مناظره‌های تلویزیونی را داشتیم و طوری برنامه‌ریزی شد که ذائقه همه مخاطبان را پوشش دهد. وی افزود: رسانه‌های غربی بدون بیان حقایق پرونده به فضاسازی حول آن پرداختند و حقایق پرونده پنهان ماند. این مستندساز حضور یک وزیر خارجه غربی را در کنار یک فرد معمولی در یک کنفرانس مطبوعاتی نادر خواند و گفت: پس از نشست خبری که علیه جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت، کوشنر با CNN یک ارتباط مستقیم برقرار کرد که این موضوع نیز کمتر مشاهده شده است، زیرا رسانه‌ها و مقامات اروپایی با رسانه‌های آمریکایی میانه خوبی با یکدیگر ندارند و این گفت‌وگوی زنده از یک شبکه آمریکایی صورت می‌گیرد. 

رمضان نژاد با بیان اینکه در غرب حقوق بشر زیر پا گذاشته می‌شود، اما رسانه‌ها و صنعت هالیوود اجازه پرداختن به آن را ندارند، خاطرنشان کرد: مشکلات زیادی برای سربازان زن آمریکایی وجود دارد اما هالیوود اجازه ندارد روی این موضوعات کار کند و آنها حقوق بشر را ابزاری برای مقابله با کشورهای دیگر می‌دانند.

* آمریکا همه قواعد حقوق بشری را در زندان‌های گوانتانامو و ابوغریب زیرپا گذاشته اما داعیه حقوق بشری دارد
در ادامه این برنامه تلویزیونی «مسعود شجره» رئیس کمیسیون حقوق بشر اسلامی لندن گفت: حقوق بشر اصلی است که تمام دنیا باید آن را قبول و رعایت کند و این یک موضوع واضح و روشن است. اما غرب از این موضوع سوء استفاده کرده و آن را تبدیل به یک چماق برای پیشبرد تحرکات سیاسی خود کرده است. وی با بیان اینکه هشتاد درصد افرادی که در غرب حقوقشان زیرپا گذاشته می‌شود، مسلمان هستند، اظهار داشت: در حالی که غرب بر موضوع حقوق بشر تأکید می‌کند حقوق بسیاری از انسان‌ها را در سراسر دنیا زیر پا می‌گذارد. رئیس کمیسیون حقوق بشر اسلامی لندن با اشاره به انتخابات برگزار شده در بحرین و مصر گفت: پیش از انتخابات صدها تن از افرادی را که فعال حقوق بشری بودند، بازداشت و شکنجه کردند اما هیچ صدایی از غرب به گوش نرسید که این موضوع استاندارد دوگانه در پیش گرفته شده توسط غرب را نشان می‌دهد. شجره با بیان اینکه آمریکا همه قواعد حقوق بشری را در زندان‌های گوانتانامو، ابوغریب و بگرام زیرپا گذاشته اما داعیه حقوق بشری دارد، گفت: هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی همه روزه در پاکستان با بمباران‌های خود تعداد زیادی از افراد غیر نظامی را به کشتن می‌دهند اما آنها با استفاده از رسانه‌های خود کشورهای دیگر را متهم به نقض حقوق بشر می‌کنند. وی با ذکر این نکته که 95 درصد مردم عادی در دنیا تنها به کانال‌های بی‌بی‌سی و فاکس‌نیوز نگاه می‌کنند، یادآور شد: این شبکه‌ها به صورت یک طرفه رفتار کرده و سیاست‌های غربی را در پیش گرفته‌اند. رئیس کمیسیون حقوق بشر اسلامی لندن در خصوص پرونده سکینه آشتیانی و جنجال رسانه‌ای آن در غرب گفت: رسانه‌های غربی به طور عجیبی روی پرونده آشتیانی تمرکز کرده‌اند در صورتی که موارد نقض حقوق بشر زیادی در غرب و آمریکا طی چند وقت اخیر رخ داده، اما چنین توجهی به آنها نشده است. شجره به ربوده شدن یک زن پاکستانی به همراه فرزندان وی توسط آمریکا و نگهداری او در زندان بگرام اشاره کرد و گفت: مقامات آمریکایی ابتدا ربودن این زن را تکذیب کردند اما پس از یافتن شواهد مبنی بر بازداشت شدن این زن پس از 4 سال مجبور به اعتراف شدند.

وی ادامه داد: مقامات آمریکایی اتهام این زن را تلاش برای کشتن سربازان آمریکایی بدون ارائه هیچگونه مدرکی خواندند و دادگاه نیز او را به 86 سال زندان محکوم کرده است، در حالی که از فرزندان وی هیچ خبری نیست. 
رئیس کمیسیون حقوق بشر اسلامی لندن با بیان اینکه پلیس انگلیس بدون هیچ دلیلی وارد خانه افراد شده و آنان را تا سرحد مرگ کتک می‌زند، یادآور شد: بسیاری از مضروبان را مسلمانان تشکیل می‌دهند اما پلیس انگلیس حاضر به عذرخواهی به دلیل اشتباهات خود نشده است. 
شجره افزود: کشوری که ادعا می‌کند بنیانگذار آزادی و حقوق بشر است، صدای مردم خود را شنود می‌کند تا افرادی را که احتمالاً در انگلیس اقامت دارند و گاهی در افغانستان علیه نیروهای ائتلاف می‌جنگند، شناسایی کند که این یک موضوع مسخره است. 
وی با ذکر این نکته که رسانه‌های غربی با سوء استفاده از مسائل موجود فضای روانی شدیدی را علیه ایران به وجود آوردند، گفت: این فضا به قدری سنگین است که حتی برخی سران کشورهای نزدیک ایران نیز مواضعی را علیه ما اتخاذ کردند و این موضوع لزوم قوی‌تر عمل کردن رسانه‌های ایرانی را یادآوری می‌کند.
انتهای پیام/ب کد مطلب  در سایت عدل روم: 3954  http://www.adlroom.org/vdcc.pq1a2bqo0la82.html

نقش یهودیان در صنعت هرزه­نگاری سینمای آمریکا

چکیده:

نویسنده در این مقاله به نقش یهودیان در صنعت فیلم­های هرزه می­پردازد و دو گروه تولیدکننده فیلم­های هرزه و بازیگران چنین فیلم­هایی را عمدتاً یهودی می­داند. وی همچنین در این نوشتار به انگیزه­های یهودیان از دخالت در این صنعت پرده برمی­دارد و منافع مادی را تنها یکی از این انگیزه­ها می­داند. و می‌گوید، این گروه از یهودیان، پرچمدار انقلاب جنسی دهه1960 بودند. به عقیده نگارنده، هرزه­نگاری ترجمانی از طغیان علیه معیارها و زندگی منضبط مبتنی بر آموزه­های تورات است.

داستانی که کمتر به آن پرداخته شده است، مربوط به یهودیان و نقش آنان در صنعت فیلم­های هرزه است که خویشاوند بدنام هالیوود شمرده می­شوند. شاید ترجیح دهیم وانمود کنیم که چنین چیزی وجود ندارد، ولی این واقعیتی است که یهودیان سکولار، نقش بیش از حدی در سراسر صنعت فیلم­های هرزه در آمریکا ایفا کرده­اند(و هنوز هم ایفا می­کنند). دخالت یهودیان در پورنوگرافی در ایالات متحده، دارای تاریخ و پیشینه‌ی طولانی است، همان­گونه که در تبدیل یک خرده فرهنگ حاشیه­ای به چیزی که یک عنصر سازنده اساسی مربوط به آمریکاست، دخیل بوده­اند.

فعالیت یهودیان در صنعت پورنوگرافی (هرزه­نگاری) در قالب دو گروه تولیدکنندگان و فروشندگان محصولات پورنوگرافی و بازیگران فیلم­های سکسی صورت می­گیرد. هر چند یهودیان تنها دو درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل می­دهند، ولی در پورنوگرافی برجسته و سرشناس بوده­اند. بسیاری از دلالان و معامله­گران هنر و ادبیات شهوانی در تجارت کتاب بین سال­های 1940-1890 یهودیان مهاجری بودند که دارای ریشه و اصل و نسب آلمانی بودند. به گفته جی­ای گرتزمن، (نویسنده کتابی درباره این موضوع): «یهودیان در پخش و انتشار کالانتیانا [ادبیات داستانی و ترانه­ها و لطیفه­هایی با درون مایه­های مستهجن]، رمان­های جنسی، مجله­ها و نوشته­های بازاری سکسی، و... برجسته و مشهور بوده­اند.»

معروف­ترین و بدنام­ترین تولیدکننده و فروشنده محصولات هرزه­نگاری در دوران پس از جنگ، روبی استورمن (والت دیسنی صنعت پورنوگرافی) بود. براساس گزارش وزارت دادگستری آمریکا، استورمن در سراسر دهه 1970، کنترل بیشتر محصولات هرزه­نگاری رایج در آمریکا را در دست داشته است. استورمن که در 1924 متولد شد، در کلولند (شرق نیویورک) بزرگ شد. وی در آغاز، مجلات و داستان­های فکاهی مصور می­فروخت؛ وی هنگامی که پی برد که تولید و فروش مجلات سکسی، بیست برابر کتاب­های فکاهی درآمد دارد، منحصراً به هرزه­نگاری پرداخت و تا عناوین خاص، فروشگاه­های خرده­فروشی خود را راه­اندازی کرد. در پایان دهه1960، استورمن به عنوان بزرگ­ترین پخش­کننده مجلات مستهجن مطرح بود و در اواسط دهه 1970، دارنده بیش از 200 فروشگاه کتاب مستهجن بود. استورمن همچنین شکل­های نوینی از اتاقک­های سنتی شهر فرنگ (نوعاً یک اتاق تاریک با یک تلویزیون رنگی کوچک که در آن تماشاگر می­تواند فیلم­های ویدیویی مستهجن را تماشا کند) را عرضه کرد. گفته شده است که استورمن تنها کنترل صنعت سرگرمی- هرزه­نگاری را در دست نداشت. بلکه شخص وی به معنای کل این صنعت بود. سرانجام وی به علت فرار از پرداخت مالیات و جرایم دیگر محکوم و مجرم شناخته شد و در سال 1997 در زندان با بدنامی و بی­آبرویی در گذشت. پسرش دیوید، به کسب و کار خانوادگی ادامه داد. نمونه مجسم و امروزی استورمن، یک یهودی 43 ساله اهل کلولند است که نام وی استیون هیرچ است و «دونالد ترومپ صنعت پورنوگرافی» توصیف شده است. برقرارکننده پیوند و ارتباط میان این دو نفر، فرد، پدر استیو، بود که کارگزار بورس و جانشین استورمن به شمار می­آمد. امروزه هیرچ گروه «وی وید اینترتینمنت» که مایکروسافت جهان پورنوگرافی نامیده شده و تولیدکننده بیشترین فیلم­های«سکسی» در آمریکاست، اداره می­کند. تخصص وی، واردکردن فنون بازاریابی مربوط به جریان غالب و اصلی حرفه پورنوگرافی بود. در حقیقت، وی وید، شبیه به سامانه استودیوی هالیوود در دهه­های 1930و 1940 می­باشد؛ به ویژه در مورد قراردادهای انحصاری با ستارگان سکس پیشه­ای که از سوی هیرچ به مزدوری گرفته شده و سازمان­دهی می­شوند. وی وید موضوع یک شوی تلویزیونی در مورد پشت صحنه فیلمی بود که به تازگی از شبکه چهار پخش شد:

« دختران و پسران زیباروی یهودی»

بیشتر بازیگران پیشتاز مرد و نیز شمار قابل ملاحظه­ای از ستارگان زن در فیلم­های مستهجن دهه­های 1970و 1980 را یهودیان به خود اختصاص داده­اند.

به دنبال یک دلار

یهودیان در صنعت پورنوگرافی به همان دلایلی وارد شدند که همکیشان آنان در هالیوود وارد شده بودند. آنان بیشتر به این دلیل جذب این صنعت شدند که این صنعت آنان را پذیرفت. زیرا هنوز موانع محدودکننده، آن چنان که آنان با این موانع در بسیاری از حوزه­های دیگر زندگی آمریکایی مواجه بودند، ایجاد نشده بود. در صنعت هرزه­نگاری، علیه یهودیان هیچ­گونه تبعیضی وجود نداشت. در اوایل سده بیستم، یک سرمایه­گذار برای شروع کسب و کار فیلم، نیازمند مبالغ زیادی پول نبود؛ سینما یک هوس و مد روز گذرا و ناپایدار درنظر گرفته می­شد. در کسب و کار پورنوگرافی نیز شروع به کار آسان بود. برای نشان دادن فیلم­های ویژه مردان یا لوپس، همه چیزهایی که یک نفر لازم داشت: سالن سینما و چند صندلی بود. یهودیان که وابستگی به وضع موجود نداشتند و چیزی برای از دست دادن (در اثر نوآوری خود) نداشتند، آماده تجربه روش­های نوین انجام کسب و کار بودند. کرترمن این موضوع را چنین توضیح می­دهد: «یهودیان، هنگامی که خود را محروم از یک عرصه و حوزه­کار و تلاش یافتند، به حرفه­ای روی آورند که احساس کردند، سرانجام می­توانند با همکاری هم‌قطاران خود و با کوشش جمعی، رشد و ترقی کنند... یهودیان مدت­های مدیدی سرشت، خلق و خو، قریحه و استعداد دلالان و واسطه­ها را پرورش و گسترش داده­اند. آنان به این توانایی­ها افتخار و مباهات می­کنند.»

سرگرمی و نمایش فیلم­های مستهجن نیازمند چیزی بود که یهودیان به وفور از آن برخوردار بودند: «Chutzpah» (بی­شرمی، پررویی، بی­حیایی و وقاحت). یهودیان اولیه­ای که تولیدکننده محصولات هرزه­نگاری بودند، نابغه­های بازاریابی و سرمایه­گذاران و کارآفرینان جاه­طلب و بلندپروازی بودند که ایستادگی، پایداری، سرسختی، فراست و اعتماد به نفس بی­پایان آنان، باعث موفقیت­های چشم­گیرشان شد.

البته شمار زیادی از یهودیان شاغل در هرزه­نگاری، بیشتر با انگیزه و اشتیاق کسب سود به این صنعت روی آورده بودند. درست همان­گونه که همتایان آنان در هالیوود، یک کارخانه رویایی برای آمریکاییان و پرده سفیدی که بر روی آن تصاویر و پندارهای یهودیان ثروتمند و منتفذ آمریکا نمایش داده می­شد، تهیه کرده بودند. غول­ها و سلاطین پورنوگرافی هم در زمینه درک میل و سلیقه همگانی، استعداد و قریحه خود را نشان دادند. چه راهی بهتر از فراهم ساختن جوهره و خمیره مایه رویاها و توهمات، از طریق صنعت سرگرمی و نمایش فیلم­های مستهجن وجود داشت؟ بازیگران به خاطر پول به اعمال منافی عفت عمومی می­پرداختند. به نظر فاکسمن که کارگردان یکی از مؤسسات تولید فیلم­های مستهجن است: «یهودیانی که وارد صنعت هرزه­نگاری شدند، همان­کاری را کردند که افرادی که به دنبال رویای آمریکایی بودند، انجام داده­اند.»

مسائل جنسی سکولار

یهودیانی که وارد صنعت پورنوگرافی می­شدند، همچون هم­قطاران خود در جریان اصلی و غالب، معمولاً چنان رفتار نمی­کنند که نماینده و معرف گروه مذهبی خود باشند. اغلب بازیگران و تولیدکنندگان محصولات هرزه­نگاری، به لحاظ فرهنگی یهودی هستند ولی به طور مذهبی و عملی یهودی به شمار نمی­روند. بسیاری از آنان کاملاً سکولار هستند و فقط به طور اسمی و ظاهری یهودی محسوب می­شوند. با وجود این، استورمن- که یک یهودی شناخته شده بود یک اهداکننده سخاوتمند و دست و دلباز نیز برای انجمن­های خیریه یهودی به شمار می­رفت و ریچارد پاچکو که یکی از بازیگران فیلم­های مستهجن است، یک بار در مصاحبه­ای اعلام کرد که شاگرد مدرسه خاخام­ها بوده است. شمار اندکی از فیلم­های مستهجن، آشکارا درون مایه­ها و مضامین یهودی دارند؛ هر چند که یک بار یکی از کارگردانان صنعت فیلم­های هرزه­نگاری، ستاره­های یهودی پورنوگرافی را گرد هم آورد تا یک فیلم مستهجن حلال و مشروع(!) بسازد و این فیلم، فروش خوبی هم داشت. در حقیقت، بنابر سرمقاله وب سایت اتحادیه جهانی دانشجویان یهودی: «هزاران نفر در جستجوی فیلم­های مستهجن یهودی هستند. در فهرست بیشترین کلمات کلیدی مورد استفاده در جستجوی اینترنتی در GOTO.com ، پس از تقویم یهودی، آدم­های مجرد یهودی، قرار گذاشتن با یک یهودی و جشنواره­های یهودی و فیلم پورنوگرافی یهودی قرار دارد.»

یاغیان جنسی

آیا درباره چرایی دخالت ویژه یهودیان در هرزه­نگاری، دلیل ریشه­دارتری فراتر از انگیزه مادی محض وجود دارد؟ بدون تردید اثری از طغیان و یاغیگری در شرکت و دخالت یهودیان در فیلم­های هرزه­نگاری وجود دارد. طبیعت و سرشت تحریم­شده و ممنوع این موضوعات در جذابیت آن نقش دارد.

به گفته یکی از اعضای گمنام این صنعت که توسط مایکل جونز در مجله « جنگ­های فرهنگی» در ماه مه 2003 نقل قول شده است: «بازیگران مرد پیشتاز در دهه 1980، نتیجه تربیت و پرورش یهودی سکولار بودند و بازیگران زن نیز نتیجه مدارس روزانه کاتولیک بود.»

افزون بر این، لوک فورد، به عنوان یک یهودی ارتدوکس و شایعه­پرداز در صنعت هرزه­نگاری، در وب­سایت خود چنین توضیح می­دهد: «پورنوگرافی تنها تعبیر و ترجمان از شورش و طغیان علیه استانداردها و معیارها و علیه زندگی منضبط و مقرراتی مبتنی بر اطاعت از تورات که نشانگر زیستن یک یهودی بر پایه دین یهود است، می­باشد.» همچنین هرزه­نگاری، شورشی علیه والدینی (غالباً از طبقه متوسط) است که آرزو دارند بچه­هایشان حقوقدان، پزشک و حسابدار شوند.

به همان اندازه که تأثیرات مذهبی کم­کم محو شد و آموزه­های سکولار جانشین آنها گردید، یهودیان بی­قید و بی­تعصب، به ویژه آنهایی که در منطقه خلیج کالیفرنیا بودند، نیز به سکس به مثابه ابزاری جهت رهایی و آزادی شخصی و سیاسی نگریستند. آمریکا آزادترین جامعه­ای بود که یهودیان تا به حال شناخته بودند و این امر، خود را با رشد صنعت هرزه­نگاری نشان داد. زنان یهودی که به آمیزش جنسی بر روی صفحه تلویزیون می­پردازند، مطمئناً در تضاد روشن و شدیدی با تصور قالبی از «شاهزاده خانم­های یهودی آمریکایی» قرار دارند.

انقلابیون جنسی

با گسترش نظریه ویرانگری و ضدسیستمی، شرکت یهودیان در صنعت فیلم­های مستهجن را می­توان به مثابه نشانه­ای مشهور و مربوط به کل تشکیلات WASP (پروتستان­های سفیدپوست اروپایی­تبار در آمریکا) دانست. برخی از ستاره­های فیلم­های مستهجن، خود را به صورت جنگجویان خط مقدم در پیکار مقدس و معنوی میان آمریکای مسیحی و انسان­های سکولار تلقی می­کنند. به گفته فورد، هنرپیشه­های یهودی فیلم­های مستهجن، اغلب شادمانی خود را از این که به معتقدان مسیحی نسبت حیوانات چهارپای خشکه مقدس، آنارشیست، عیبجو و خرمگس بدهند، نشان داده و نسبت به آنان مباهات و فخرفروشی می­کنند. با این استدلال، دخالت یهودیان در صنعت پورنوگرافی، نتیجه نفرت و بیزاری آنان از مرجعیت و اقتدار مسیحیت است: آنان در تلاش برای تضعیف فرهنگ مسلط و غالب در آمریکا، با استفاده از انهدام و تخریب اخلاق هستند. پورنوگرافی از نظر برخی از فعالان یهودی در این صنعت، راهی برای آلوده کردن و به فساد کشاندن فرهنگ مسیحی است.

در اینجا سخن بر سر این است که تلاش همه جانبه و مبارزه سنتی انقلابی نو رادیکال یهودیان مهاجر در آمریکا، به جای سیاست چپ­گرایانه به سمت سیاست جنسی سوق داده شده است. یهودیان درست همان­گونه که در جنبش­های رادیکال و بنیادی، در طول سالیان طولانی شرکت داشته­اند، در صنعت هرزه­نگاری هم به گونه­ای نامتوازن شرکت دارند. یهودیان آمریکا، انقلابیون جنسی بوده­اند. مقدار زیادی از مطالب مربوط به آزادی جنسی، از سوی یهودیان نگاشته شده است. آنهایی که در صف مقدم جنبشی بودند که آمریکا را وادار به اتخاذ یک دیدگاه لیبرال­تر درباره سکس کرد، یهودی بودند. همچنین یهودیان پرچمدار انقلاب جنسی دهه1960 بودند.

ویلهلم رایش، هربرت مارکوزه و پاول کودمن، جانشین مارکس، تروتسکی و لنین شدند آن­گونه که استنباط انقلابی ایجاب می­کرد. مشغله ذهنی و دغدغه اصلی رایش، کار، عشق و سکس بود، در حالی که مارکوزه پیشگویی کرد که یک آرمان شهر سوسیالیستی، این امکان را برای افراد فراهم خواهد آورد که به ارضا و اقناع سکسی دست یابند. کودمن درباره‌ی «پیامدهای دلنشین و عالی فرهنگی» که از قانونی کردن پورنوگرافی پیروی می­کند، مطالبی با این مضمون نوشت: «این امر به کل هنر ما شرافت خواهد داد و جنسیت را انسانی خواهد ساخت.»

این مرور اجمالی و مختصر و تجزیه و تحلیل نقش و انگیزه­های پشت پرده بازیگران و تولیدکنندگان محصولات هرزه­نگاری، قصد دارد تا موضوعی را که در فرهنگ عمومی یهودیان آمریکایی مورد بی­توجهی قرار گرفته، روشن کند. درباره این موضوع، آثار اندکی به نگارش درآمده است. کتاب­هایی همچون «تاریخچه­ای از یهودیان در آمریکا» به سادگی این موضوع را نادیده می­گیرند و شما می­توانید یقین داشته باشید که در سیصد و پنجاهمین سالگرد ورود یهودیان به ایالات متحده، هیچ سخنی درباره پیشرفت و نوآوری یهودیان در این زمینه گفته نشد. حتی نشریه « نیویورک تایمز» که معمولاً اهل مدارا و تسامح است، در پرداختن به این موضوع، بیش از اندازه وزین و موقر بوده است، ولی نشریه(Heeb) که سنت­شکن، عرف­ستیز و چپ­گراست، قصد دارد که شماره­ای مختص این موضوع منتشر کند. با در نظر گرفتن دیدگاه نسبتا تسامح­گرای یهودی درباره سکس، چرا ما از نقش یهودیان در صنعت هرزه­نگاری خجلت­زده و شرمسار هستیم؟ ممکن است ما آن را دوست نداشته باشیم، ولی نقش یهودیان در این حوزه مهم و چشم­گیر بوده است و هنگام آن فرا رسیده است که درباره آن به طور جدی بیندیشیم و بنویسیم.

نویسنده: ناتان آبرامز(Nathan Abrams ؛ مدرس تاریخ آمریکای نوین در دانشگاه آبردین است. وی به تازگی نگارش کتابی را درباره‌ی نومحافظه­کاری در ایالات متحده به پایان رسانده است.) منبع: Jewish quarterly.org

تشکیل شورای مقابله با تجارت جنسی

سرانجام پس از آسیب های جدی شیوع تجارت جنسی در کشورهای توسعه یافته، اولین شورای مقابله با این تجارت غیراخلاقی در اروپا افتتاح شد.به گزارش رجانیوز به نقل از یورونیوز، تجارت جنسی در جهان پس از قاچاق  مواد مخدر و اسلحه مقام سوم را دارد که اما عاملان آن حتی به عنوان جنایتکار هم شناخته نمی شوند.بنا براین گزارش، قرار شده است که از قربانیان این تجارت اعاده حیثیت و از آنها حمایت شود. تا کنون بیش از 15 کشور غیر از 47 کشور عضو پارلمان اروپا نیز از این کنوانسیون حمایت کرده اند. 33 عضو خارج از این کشورها نیز ابراز تمایل خود را از این کنوانسیون اعلام کرده اند.

این کنوانیسون، مقابله با تجارت نیروی کار ارزان را نیز شامل می شود. جامعه بین المللی ضد برده داری نیزاز این حرکت استقبال کرده است و نظام بهره کشی موجود از کارگران کشورهای جهان سوم در کشورهای صنعتی را، برده داری مدرن خوانده است.بنا بر اعلام  این شورا، سالانه بیش از 600 هزار انسان در اروپا خرید و فروش می شوند و امیدوارند که این کنوانسیون به عنوان سلاح مؤثری علیه برده داری مدرن وارد عمل شود. 

گفتنی است بنابر آمار سازمان ملل، طی سالهای90 تا 98 میلادی بیش از 253 هزار زن و دختر در 12 کشور اتحادیه اروپا برای تجارت جنسی قاچاق شدند و تعداد کل زنان روسپی در این 12 کشور به بیش از نیم میلیون نفر می‌رسد.دکتر صمدی‌راد در این زمینه می گوید: در شهر وین اتریش 70 درصد زنان روسپی از کشورهای اروپایی شرقی آورده شده‌اند و 15 هزار زن روس در اروپای شرقی در مناطق چراغ قرمز، مشغول به فعالیت آزادانه جنسی هستند.این معضل در اروپا تا آنجا پیش رفته است که سفیر آلمان در آمریکا برای اولین بار اعلام کرد که رقمی نزدیک به 400 هزار زن روسپی از نقاط مختلف برای تأمین خواسته‌های تماشاگران فوتبال، به این کشور گسیل شده‌اند! که بعدها این اظهار نظر با اعتراضاتی روبرو شد و رقم فوق به 40 هزار نفر تغییر یافت.بسیاری از این زنان که عمدتا از کشورهای تازه استقلال یافته اروپای شرقی و کشور روسیه به اروپای غربی می‌آیند، تحت کنترل شدید مالی گروههای جنایتکار وابسته به کشورهای تازه استقلال یافته روسیه، ترکیه، یوگسلاوی سابق مشغول به کار می‌شوند. 

در کشورهای اروپای شرقی آلبانی، بوسنی و هرزگوین، بلغارستان، کرواسی، کوزوو، مقدونیه، رومانی، صربستان و مونترنگرو، 90 درصد زنان خارجی شاغل در تجارت جنسی، به صورت غیرقانونی وارد این کشورها شده‌اند. این افراد به صورت شبکه‌های پیچیده و با جعل اسناد و ...، چنان فعالیت می‌کنند که حتی کشورها نمی‌توانند به راحتی حضور غیرقانونی آنها را اثبات کنند.10 تا 15 درصد این 90 درصد، زیر 18 سال هستند و کودک محسوب شده و همه نوع فعالیت جنسی برای آنها غیر قانونی است. همچنین اکثر قربانیان از آلبانی، بلغارستان و رومانی هستند که به خاطر نوع سیاستهای وضع شده، فقر زده شده و خانواده از تامین کار، تحصیل و زندگی رفاهی آنها عاجز است؛ بنابراین به کشورهای مختلفی سرازیر می‌شوند.

 وی با اشاره به زندگی بسیار وحشتناک زنان و کودکان قاچاق شده، در خصوص نحوه به دام افتادن آنها گفت: جنایتکاران با نشان دادن عکسهایی رؤیایی از زنان و دختران جذاب، دختران ساده‌لوح کشورهای فقیر را جذب کرده و وارد حوزه تجارت جنسی می‌کنند و این افراد هرگز راه برگشت ندارند.منبع:http://www.rajanews.com/News/?23174

در حالیکه طی ماههای اخیر، نیکلا سارکوزی به عنوان یک چهره جنجالی در رسانه های جهان مطرح بوده و بیش از آنکه سیاستهای وی مورد توجه این رسانه ها و افکار عمومی باشد، مسائل شخصی زندگی وی مورد پیگیری قرار گرفته است، بررسی ها نشان می دهد، رؤسای جمهور سابق این کشور نیز در دوران ریاست جمهوری خود، دارای روابط نامشروع و غیراخلاقی بوده اند. به گزارش رجانیوز به نقل از خبرگزاری آلمان، انتشار خبر ازدواج سارکوزی رئیس جمهور فرانسه با برونی در روز گذشته، موجب شده که طرفداران و متحدان وی نسبت به وقت گذرانی های شخصی وی احساس آرامش بیشتری داشته و امیدوار باشند در آستانه انتخابات محلی، سارکوزی بیشتر به امور کشور بپردازد.از سوی دیگر، در حالیکه جامعه فرانسه خود را جامعه ای اخلاقی به حساب می آورد اما این اولین بار نیست که رؤسای جمهور این کشور پا را از دایره اخلاق بیرون می گذارند.

به عنوان مثال "فرانسوا میتران" رئیس جمهور سابق فرانسه به هوسرانی مشهور بود و حتی از یکی از رفیقه هایش دارای دختری به نام "مازارین" شد. خود میتران از این روابط دفاع می کرد.همچنین داستانهای زیادی در مورد روابط نامشروع "ژاک شیراک" رئیس جمهور سابق فرانسه وجود دارد. در سال 2007 کتابی تحت عنوان "غریبه ای در الیزه" منتشر شد که جزئیات روابط جنسی نامشروع شیراک در آن درج شده بود. انتشار این کتاب هیچ عکس العملی در فرانسه بوجود نیاورد."والری ژیسکاردستن سلف میتران" هم به روابط نامشروع شهرت داشت. زمانی که همسر سابق سارکوزی در کتابی که اخیراً منتشر شد سارکوزی را به عنوان فردی چشم چران توصیف کرد، اشخاص اندکی در این کشور تعجب کردند.

 اما از سوی دیگر همسران روسای جمهور فرانسه اغلب افرادی بودند که تلاش داشتند زیاد در محور توجه افکار عمومی قرار نگیرند. سنتی که احتمالاً با ازدواج روز شنبه پایان یافته است چون "کارلا برونی" همسر جدید سارکوزی یک بانوی اول معمولی نیست.  فهرست عشاق سابق او، طولانی و چشمگیر است که از جمله آنها می توان به اهالی موسیقی چون "میک جاگر" و "اریک کلاپتون"، غول معاملات املاک، "دانالد ترامپ"، هنرپیشگانی چون "کوین کاستنر" و "وینسنت پرز" و "لوران فابیوس" نخست وزیر سابق فرانسه اشاره کرد. خواهر برونی می گوید زمانی که خواهر من کسی را می خواهد او را بدست می آورد برای مثال مورد میک جاگر را بیاد بیاورید که کارلا چند شب را در خانه کلاپتون گذارند اما در نهایت با جاگر ارتباط برقرار کرد. وی گفت کارلا حتی اکنون که نزدیک به 40 سال دارد همانند یک دختر شانزده ساله عاشق می شود. تعجب آور نیست که برونی سال گذشته به مجله فیگارو گفت او ذاتا آدمی نیست که به یک مرد پایبند باشد. بر اساس گزارشهای خبری برونی زمانی که در خانه فیلسوف فرانسوی "ژان پل انتوان" زندگی می کرد با پسر او "رافائل" که او هم یک فیلسوف است، آشنا شد و از او یک نوزاد نامشروع پسر بدنیا آورد.  

"ژوستین لوی" همسر سابق رافائل بعداً با نوشتن کتابی به شرح چگونگی جدایی اش از وی و نقش برونی در آن پرداخت. در این کتاب که "هیچ چیز خاصی نیست" نام دارد، لوی از برونی به عنوان یک نابودگر نام برده و او را به عنوان زنی جذاب با نگاهی همچون نگاه یک قاتل توصیف کرده است.برونی خود گفته است ترجیح می دهد بیشتر به عنوان یک غارتگر شناخته شود! اما آیا مردم فرانسه هم اینگونه می اندیشند؟ سارکوزی و کشورش در حالیکه در آستانه انتخابات محلی قرار دارند و بزودی نوبت فرانسه برای برعهده گرفتن ریاست دوره ای اتحادیه اروپا شروع می شود، برای اینکه زندگی خصوصی بانوی اول این کشور از صدر اخبار کنار رود، کار اندکی می توانند انجام دهند. منبع:http://www.rajanews.com/News/?23133