وقتی باران می بارد... : تحلیل بازی Silent Hill: Downpour

اگر با دید سنتی و فرم روایی معمولی که به بازی های کلاسیک پیدا کرده ایم به تماشای سری بازی های سایلنت هیل بنشینیم، تنها عایدی ما بهت و سردرگمی خواهد بود. در این سری از بازی ها، نباید به دنبال روایت داستانی خطی و رابطه ای منطقی بین آدم ها بود، چون معمولا موضوعات بیشتر به صورت کنایه آمیز و برعکس روایت می شوند. این آثار همواره آمیزه ای از رویا و حقیقت هستند و کاربرد مجاز برای پیشبرد داستان و شاید گره گشایی از آن بیشتر نمود پیدا می کند. در سری بازی های سایلنت هیل، بر خلاف آثار دیگر این سبک، خود شهر سایلنت هیل شخصیت (کاراکتر) اصلی داستان محسوب می شود و باقی حوادث حول محور آن در گردش هستند. شهر به عنوان بازتابی از رفتارهای افراد مختلف، ماهیت وجودی پیدا می کند و با فراخواندن افراد به درون خود (و آغاز داوری بر اعمال آن ها) داستانی فلسفی و ترسناک را رقم می زند. پس برای تحلیل و درک داستان سری بازی های سایلنت هیل حتما باید به این نکته توجه داشت که در این سری از بازی ها، ما همواره با دو شخصیت محوری و کلیدی سر و کار داریم:
1- شهر سایلنت هیل
2- فردی و یا افرادی که به درون آن فراخوانده می شوند.
به همین دلیل برای درک بیشتر موضوع لازم است تا ابتدا با شخصیت شهر (به عنوان شخصیت ثابت و محوری تمام سری ها) آشنا شویم. ادامه مطلب...

شرکتی آمریکایی، بازی اینترنتی "دارفور دارد می‌میرد" را عرضه کرده است، که در آن تجزیه سودان و غارت منابع نفت و گاز و اورانیوم منطقه دارفور توسط آمریکا را توجیه می کند.

نسل جدید بازی‌های رایانه‌ای علاوه بر تئوریزه کردن رویکردهای ماجراجویانه امریکا در کشورهای دیگر و تهاجم نظامی، به آموزش براندازی و برخوردهای نرم نیز می‌پردازد. به گزارش رجانیوز، به‌عنوان نمونه بازی Just cause که در آن کاربر وظیفه دارد در نقش مأمور سازمان سیا به امریکای لاتین سفر کرده و با کمک مردم معترض، با روش های گوناگون از آزاد کردن رهبر شورشیان از زندان گرفته تا تسخیر مرکز رادیو برای پخش سخنرانی دو دقیقه ای سران حزب و انواع روش های براندازی، طومار یک حکومت ضدامریکایی را به هم بپیچید. شماره جدید این بازی که اوایل امسال با نام Just cause2 منتشر شد و ادامه مأموریت اما این بار برای سرنگون کردن یک حکومت ضدامریکایی در جنوب شرقی آسیا را دنبال می کند. بازی "پارتیزان حزب سرخ" نیز به آموزش و تمرین کاربر می پردازد و طی چند روز او را با روش های مختلف جنگ های شهری جهت براندازی حکومت آشنا می‌کند. اینجا نیز تخریب دکل های مخابراتی، تخریب تبلیغات حکومت در سطح شهر، تسخیر مرکز رادیو و... به خوبی به تصویر کشیده شده است.

بیشتر این بازی ها که در اروپا و امریکا تولید می‌شوند رسما و با تایید موسسات ارائه دهنده مجوز در اروپا و امریکا منتشر می‌شوند. همچنین در ایران نیز نشریات ایرانی مرتبط با بازی های رایانه ای چند ماه قبل از انتشار بازی هایی که رسما منتشر می شوند (مانند بازی Just cause) آنها را تحت پوشش خبری گسترده ای قرار داده تا نوجوانان برای ورود این بازی ها به ایران لحظه شماری کنند. نوجوانان پوسترهای این بازی را که به همراه مجلات منتشر می شوند، خریداری و به دیوار ذهن خود نصب می کنند. بازی "پارتیزان حزب سرخ" هم پس از ورود به کشور به سرعت منتشر شد و اواخر تابستان 88 بر روی ویترین بسیاری از فروشگاه های سطح کشور خودنمایی می کرد. متاسفانه لایه های پنهان این بازی ها در سکوت تحلیل گران بازی های رایانه ای مخفی مانده است. نگاه صرفا فنی به این بازی ها سبب شده است که اهمیت فرهنگی و سیاسی بازی ها آنچنان که باید مورد توجه قرار نگیرد. دلسوزان عرصه فرهنگ و رسانه فرصت بازی کردن ندارند و جوانانی که مدام در حال انجام این بازی هاهستند قدرت تحلیل کردن! آشنایی با اسامی بازی هایی که در ادامه می‌آید، می‌تواند مقدمه ای برای تحقیق و شروعی برای ورود منتقدان و تحلیل گران و دلسوزان مسائل فرهنگی به عرصه نقد مفهومی بازی های رایانه و ویدئویی باشد. حتما در ادامه مطلب، متن کامل این مطلب مهم را ببینید...

بعد از سونامی کره ای ها، امروز آگهی های اقتباس شده از آثار غربی پای خود را به جعبه جادویی گذاشته اند. اقتباس از فیلم های سینمایی نامی در تبلیغات بازرگانی که این روزها وارد تلویزیون شده اند هم قابل توجه و هم قابل تامل است. به گزارش ایرنا، عصر روز دوشنبه بانک ملی ایران در قالب کپی برداری از فیلم ماتریکس به تبلیغ امکانات دسترسی مشتریان این بانک از طریق تلفن پرداخت. در این تبلیغ، با بازسازی دو شخصیت اصلی فیلم ماتریکس، کدی به مشتری داده می شود که بعد از وارد کردن کد، مشتری به ماتریکسی ها می پیوندد. "کیانو ریوز" و "لارن فیش بورن" بعنوان نقش اول در این فیلم در تبلیغ بانک ملی در قالب مشتری و نماینده بانک بازسازی شده اند. بگونه ای که مشتری در قالب "ریوز" و کارمند به شکل ظاهری "فیش بورن" طراحی شده اند. 

این برای نخستین بار نیست که صدا و سیما اجازه پخش تبلیغات برگرفته و کپی شده برخی از آثار سینمایی را صادر کرده است. چندی پیش بانک ملت نیز برای تبلیغ جوایز خود روی به مستند "راز" آورد تا بتواند مشتریان را به پس انداز در این بانک ترغیب کند. کپی برداری از فیلم های خارجی در تبلیغات بازرگانی تلویزیونی نشان از آن دارد که برنامه و الگوی مشخصی برای تبلیغات در سیما وجود ندارد و مشترکان دولتی و خصوصی این حق را دارند که از هر الگویی که می خواهند در تبلیغات خود استفاده کنند. حضور پیاپی تبلیغات کپی شده در سیما و شخصیت پردازی های انجام شده، پدیده ای است که این روزها با تبلیغات با الگوهای غربی در تلویزیون شاهد آن هستیم. تلویزیون یک رسانه عمومی است و اغلب مردم مخاطبان این رسانه بوده و از همه برنامه های این رسانه حتی آگهی های بازرگانی تاثیر می پذیرند. در این بین کودکان بیش از دیگر مخاطبان از پیام های بازرگانی تلویزیونی تاثیر می پذیرند که این موضوعی قابل تامل است. یک کارشناس رسانه می گوید: «یکی از مصداق های تهاجم فرهنگی کپی برداری از الگوهای غربی است. این الگو می تواند یک نماد، یک ضد ارزش و یا یک باور باشد. در حقیقت فرهنگ به مثابه درختی است که برگ های(نمادها) آن، برگرفته از ارزش ها و باورهای عمیق ملی است.»

امروز حضور عناصر و الگوهای غربی در تبلیغات بازرگانی نشان از یک نکته دارد و آن تخریب نمادهای داخلی و ترویج نمادهای غربی است. به نظر می رسد این روزها سیما علاقه بسیاری به محصولات فرهنگی یا غیر فرهنگی دیگر کشورها نشان می دهد؛ بگونه ای که بعد از سونامی کره ای ها که همچنان ادامه دارد، امروز نوبت آثار هالیوودی در آگهی های بازرگانی است و مشخص نیست این داستان دنباله دار به کجا خواهد رسید. ماتریکس فیلمی علمی-تخیلی به نویسندگی و کارگردانی برادران واچوفسکی است که در سال 1999 اکران شد.این فیلم آمیزه‌ای از اکشن، هنرهای رزمی و یک فیلمنامه چندلایه است. http://www.rajanews.com/detail.asp?id=28159

***دو نکته تکمیلی وبلاگ سینما ساحل نجات صهیون: این هم لینک مرتیط سابق همین وبلاگ درباره دو نکته مورد بحث: http://naghdefilm.parsiblog.com/Archive29106.htm  الف -فیلم ماتریکس در مسیر عرفان یهود و اهداف اخرالزمانی مسیحیان ویهودیان صهیونیست می باشد و تهیه کننده ان جوئل سیلور، از قوی ترین کارگردانان یهودی صهوینسیت هالیوود می باشد.... /ب-متاسفانه چندی پیش نیز تبلیغ یکی از بانکها با الگوگیری از فیلم استعماری راز الگو گرفته بود که این فیلم هم با ترویج آرانش نمای مادی و دنیوی و سکولار مورد توجه عده ای غافل قرار گرفته است. در این باره قبلا مطالبی داشته ایم وباز هم خواهیم داشت.

تاریخچة بازی‌های رایانه‌ای به اوایل دهة 60 میلادی برمی‌گردد. «استیو راسل» از دانشجویان دانشگاه MIT در سال 1962 نخستین بازی رایانه‌ای را به نام «جنگ فضایی» (Space War) طراحی کرد. داستان بازی، دربارة جنگ سفینه‌ای بود که شما باید ضمن کنترل آن به سفینة مقابل حمله و آن را نابود می‌کردید. بعد از آن، شرکت «آتاری» در 1972 بازی تنیس روی میز به نام «پَنگ» را روانة بازار کرد.
اشاره: صنعت بازی‌های رایانه‌ای به یکی از پرسودترین صنایع برای تولیدکنندگان و پرطرفدارترین سرگرمی‌ها برای بسیاری از افراد در سطح دنیا تبدیل شده است. امروزه به علت ویژگی‌های خاصّ بازی‌های ویدیویی به شوالیه‌های مجازی، جذّاب و قدرتمندی در راستای ناتوی فرهنگی و جنگ صلیبی غرب علیه جهان اسلام بدل شده است. در این مبحث سعی خواهیم کرد به بازی‌های رایانه‌ای با محوریت آخرالزمان بپردازیم.
اپیش‌گویی دربارة آینده همواره یکی از دغدغه‌ها و دل‌مشغولی‌های بشر بوده و در طول تاریخ انگیزه‌های مختلفی باعث شده که انسان‌ها به پیش‌گویی دربارة رویدادهایی بپردازند که در آیندة دور یا نزدیک واقع می‌شود. در این میان پیش‌گویی دربارة حوادث آخرالزمان از جایگاه و اهمیت خاصی برخودار بوده و اقوام و ملل گوناگون با همة اختلافی که در باورها و اعتقادات خود داشته‌اند، به موضوع آخرالزمان و رویدادهای این عصر توجّه جدّی کرده‌اند. اما این دغدغه و دل‌مشغولی همیشگی بشر آنگاه که با علوم غیبی و دانش‌های خداداد پیامبران و اولیای الهی پیوند خورده، رنگ دیگری یافته است و از حالت گمانه‌زنی‌های بی‌پایه و پیش‌گویی‌های دروغین دربارة وقایعی که بشر راهی برای پی بردن به آن ندارد، خارج و به اخبار صادق مبتنی بر آموزه‌های وحیانی تبدیل شده است. صنعت جدید و نوپای بازی‌های رایانه‌ای نیز همانند نظام هالیوود، این سوژة جذاب و جهانی را محور بسیاری از محصولات خویش قرار داده و شاید به جرأت بتوان گفت که گوی سبقت را از آن ربوده است. انواع منجیان آخرالزمانی پا به عرصة رسانة بازی‌های ویدیویی گذاشته‌اند و بازی‌های مختلفی با این مضمون تولید و روانه بازار شده‌اند.
تاریخچة بازی‌های رایانه‌ای به اوایل دهة 60 میلادی برمی‌گردد. «استیو راسل» از دانشجویان دانشگاه MIT در سال 1962 نخستین بازی رایانه‌ای را به نام «جنگ فضایی» (Space War) طراحی کرد. داستان بازی، دربارة جنگ سفینه‌ای بود که شما باید ضمن کنترل آن به سفینة مقابل حمله و آن را نابود می‌کردید. بعد از آن، شرکت «آتاری» در 1972 بازی تنیس روی میز به نام «پَنگ» را روانة بازار کرد. این بازی بسیار ساده و متشکل از تعدادی مستطیل سیاه و سفید بود که خلاقیت چندانی در آن وجود نداشت. پس از آن بازی‌های رایانه‌ای سیر تکاملی خود را طی کردند و در اواسط دهة 80 بیشتر به سمت بازی‌های جنگی (Games War) سوق پیدا کردند. علت آن علاوه بر جوّ متشنّج دهة 80 آمریکا، ناشی از جنگ سرد با شوروی و دیگر برنامه‌های رئیس‌جمهور وقت آمریکا، ریگان، بود؛ بازی‌هایی مثل Start Light و...
در سطح جامعة ما بنا به علل متعدّد، به مقولة بازی‌های رایانه‌ای پرداخته نشده است. یکی از این علت‌ها کوتاهی عمر این پدیده در جهان و به خصوص کشور ماست. دلیل دوم این است که مخاطبان بازی‌های رایانه‌ای، کودکان و نوجوانان هستند و غالباً مسئولان و فعّالان عرصة فرهنگ به آن به مثابة یک ابزار سرگرمی و تفریح می‌نگرند. از همین رو به آن با رویکرد رسانه‌ای و عنصر تأثیرگذار فرهنگی دقّت و توجه نمی‌کنند.
با بررسی معیارهای کمّی و کیفی بازی‌های رایانه‌ای با صنعت سینما می‌توان به اهمیّت صنعت بازی‌های رایانه‌ای پی برد. چنانچه سود شرکت‌های فیلم‌سازی و بازی‌های رایانه‌ای را مبنای مقایسه قرار دهیم، به گزارش بسیاری از سایت‌ها، صنعت بازی‌های رایانه‌ای از سینما پیشی گرفته است؛ برای نمونه در شش ماه نخست سال 2005 فروش بازی‌های رایانه‌ای در کشورهای اروپایی، از فروش فیلم‌های هالیوودی بیشتر بوده است و این روند به طور صعودی ادامه دارد. آمارها نشان می‌دهد که روند تولید بازی‌های رایانه‌ای به سه تا چهار هزار نسخه در سال می‌رسد و با شتابی ملموس در جامعة جهانی در حال گسترش است. بیش از سی میلیون نفر در سراسر جهان بخش عمده‌ای از اوقات فراغت خود را با بازی‌هایی پر می‌کنند که بالغ بر ده درصد آنان بین چهار تا هفت ساعت از زندگی روزمرة خویش را به بازی‌های رایانه‌ای اختصاص داده‌اند. این آمار گستردگی بازی‌های رایانه‌ای را نشان می‌دهد. از سوی دیگر زمانی که یک کاربر صرف یک فیلم سینمایی می‌کند با یک بازی رایانه‌ای قابل قیاس نیست. یا در نظر گرفتن مدت زمان متوسط یک فیلم و با جاذبه‌های ویژه مانند موضوع با جذابیت‌های بصری و... ممکن است شخص یک فیلم را دو بار ببیند؛ یعنی به طور میانگین بین 3 تا 6 ساعت صرف یک فیلم خواهد شد. ولی مدت زمانی که یک کاربر بازی رایانه‌ای برای بازی در حالت ساده و یا حتی حالت استفاده از کدهای ویژه صرف می‌کند می‌تواند چندین برابر این زمان باشد که این زمان برای بازی‌ها و کارهای مختلف تفاوت دارد و گاه اختلاف بسیار فاحش دارد.
جالب است بدانیم در بسیاری از کشورهای غربی تولیدکنندة بازی‌های رایانه‌ای، سازمان‌ها، مؤسسات و مجموعه‌هایی تشکیل شده که بر ساخت و توزیع بازی‌های رایانه‌ای نظارت می‌کنند؛ برای نمونه در استرالیا مؤسسه OFLC که مسئول رده‌بندی فیلم و ادبیات استرالیاست، مسئولیت رده‌بندی و نظارت بر بازی‌های رایانه‌ای را نیز بر عهده دارد. در ژاپن نیز مؤسسة غیردولتی CERO، در اتحادیة اروپا مؤسسة «پگی» و همچنین در ایالات متحدة آمریکا مؤسسة ESRB همین نقش را ایفا می‌کند. ولی درکشور ما سازمان یا مؤسسه‌ای که مسئولیت نظارت دقیق و جامع بر بازی‌های رایانه‌ای را بر عهده داشته باشد، وجود ندارد در حالی که جای خالی چنین مجموعه‌ای در ایران کاملاً محسوس است، به خصوص که این سازمان با توجه به قرابت فرهنگی و ارزش‌های مشترک اسلامی می‌تواند بر رده‌بندی، تولید و عرضة این بازی‌ها نظارت داشته باشد.
همان‌گونه که ذکر شد، سوژة جذاب و جهانی «آخرالزمان» محور ساخت بسیاری از بازی‌های ویدیویی شده است. هم‌اکنون در صنعت بازی‌های ویدیویی انواع مختلفی از آخرالزمان را می‌توان مشاهده نمود و به همان میزان منجیان آخرالزمانی را؛ آخرالزمان تکنولوژیک، تخیلی، طبیعی، اسطوره‌ای و دینی از جمله این آخرالزمان‌هاست که در این میان به آخرالزمان دینی توجه خاص و ویژه‌ای شده است.
در آخرالزمان دینی انسان‌های شیطان صفت در قالب سازمان‌ها، گروه‌ها و حتی دولت‌های تروریستی قصد به دست گرفتن قدرت و تمام عناصر پاک و خدایی را دارند و شما در نقش بازیگر بازی رایانه‌ای به عنوان منجی و در لباس جاسوس خبره و با ایمان و یا سربازان مؤمن و معتقد غالباً آمریکایی و انگلیسی در نقش پلیس جهانی، حاضر شده، به مبارزه با دشمنان بشریت می‌پردازید.این دشمنان در سه دسته قابل طبقه‌بندی هستند:
1. آلمان نازی و فاشیست‌ها که شما برای مبارزه با آنان به جنگ جهانی می‌روید. این در حالی است زمان زیادی از این جنگ می‌گذرد ولی همچنان سوژة خیلی از بازی‌هایی است که الآن تولید می‌شوند؛ بازی‌های مدال افتخار، ندای وظیفه، بازگشت به قلعه ولفنشتاین از جمله این بازی‌هاست.
در بازی «بازگشت به قلعة ولفنشتاین» تعداد زیادی از فرماندهان ارشد SS قصد دارند با توسل به تکنولوژی پیشرفته و قدرت‌های ماوراء طبیعی، موجوداتی را به وجود آورند که از آنها در جنگ با جهانیان استفاده کنند. شما در مأموریت‌های ضدّ اطلاعات خود در ارتش متفقین بایستی از اجرای این پروژه‌ها جلوگیری کنید والّا جهان در آستانة نابودی قرار خواهد گرفت. دشمنان شما در این بازی سرباز سادة آلمانی، نگهبان گارد آهنین، افسر نازی، دانشمند آلمانی، کارگران و مهندسان، زامبی شوالیه، زامبی آتشین و روبات مافوق سرباز، نمونه‌سازی شده‌اند که می‌بایست همة آنها را نابود کنید.
2. کمونیسم به عنوان تروریسم و مخلّ در نظم جهانی؛ در این بازی‌ها کشورهای شوروی و دیگر کشورهای باقیمانده از دوران جنگ سرد مثل کرة شمالی و کوبا مطرح می‌شوند. از این دست بازی‌ها می‌توان از بازی‌های جهانی در نزاع و نیز آژیر قرمز یاد کرد.
بازی آژیر قرمز، یک بازی استراتژیک است که خطر کمونیسم را به بشریت و آمریکا گوشزد می‌کند. در این بازی ارتش شوروی با تمام تجهیزات و امکانات خود به آمریکا حمله می‌کند. داستان بازی جهانی در نزاع سناریوی حقیقی جنگ‌های سرد بین دموکراسی و کمونیسم بین سال‌های 1989 و بعد را تداعی می‌کند.
3. تروریست‌ها، کشورها و دول اسلامی؛ در این بازی‌ها از رنگ سبز و نمادها و سمبل‌های اسلامی برای نشان دادن تروریست‌ها استفاده می‌شود.
استکبار جهانی و در رأس آن آمریکا، سعی دارد در بازی‌های رایانه‌ای، تجاوزهای خود را در میان مردم آمریکا و سایر ملّت‌ها به خصوص نسل جوان و نوجوان و کودکان آنها امری عادی و انسان‌دوستانه و در راستای صلح و دموکراسی در سطح جهان نشان دهد. آمریکا نماد خیر مطلق است و هر فرد، گروه و دولتی که مخالف نگاه و ارزش‌هایش باشد، محور شرارت جهانی هستند.
پس از فروپاشی شوروی، آمریکا به طور جدّی سعی دارد کشورها و گروه‌های مسلمان را بزرگ‌ترین خطر برای صلح جهانی معرفی کند؛ زیرا به قول نظریه‌پردازان، اکنون حکومت آمریکا به جای اژدهای بزرگ با مارهای سمی پرشماری روبه‌روست یا به قول «کیسینجر» با اسلام سیاسی به رهبری جمهوری اسلامی ایران. «ساموئل هانتینگتون» در همین رابطه می‌گوید: ما دشمن داریم. این دشمن جهانی با توان دسترسی به همة نقاط دنیا که به ایده‌ای مسلح شده است و با تکنیک‌ها، تسلیحات، سنگ‌دلی و شقاوت در خود برای سلطه‌گری جهانی به میدان آمده و در هم کوبیدن این دشمن به کارکرد اصلی و اوّلی ما تبدیل شده است. اولویتی که با همان درجه و ضرورت غلبه بر فاشیسم و اتحاد شوروی دنبال می‌شد.
«با ما باشید یا در جمع دشمنان ما در جنگ با تروریسم قرار خواهید گرفت»، تفکری است که در آن اسلام رادیکال جایگزین کمونیسم اتحاد جماهیر شوروی شده است. مقام معظم رهبری در مراسم افتتاحیة سومین «کنفرانس بین‌المللی قدس و حمایت از حقوق مردم فلسطین» در سالن اجلاس سران تهران در این باره فرمودند:
امروز استکبار جهانی، که رییس جمهور فعلی آمریکا سخنگوی آن است، دنیای اسلام را صریحاً تهدید می‌کند و سخن از جنگ صلیبی می‌گوید. شبکة استکباری صهیونیسم و سازمان‌های جاسوسی آمریکا و انگلیس در همة دنیای اسلام سرگرم فتنه‌انگیزی‌اند. هزارها فیلم سینمایی و بازی رایانه‌ای و امثال آن با هدف زشت نمایاندن چهرة اسلام و مسلمین تولید و روانة بازارها می‌شود.
بازی سام ماجراجو
یکی از بازی‌هایی که با محوریت آخرالزمان دینی ساخته و روانه بازار شده بازی «سام ماجراجو در پرسپولیس» است. شما در این بازی باید در نقش «سام استون» (Sam Stone) برای نجات بشریت، به زمان گذشته بازگردید و با اهریمن جهانی و ایادی آن مبارزه کنید. در این بازی، شما برای اینکه با ایادی شیطان مواجه بشوید باید به پرسپولیس ایران بیایید. جالب‌تر اینکه بدانید این بازی را یکی از شرکت‌های ایرانی ترجمه کرده است.  در این بازی شما ایادی اهریمن شیطانی را با شکل و عناوینی مثل کدوحلوایی و عقرب بالغ مشاهده می‌کنید. اما یکی از این ایادی، «کامیکاز بی‌سر» معرفی شده است. شرکت تولیدکننده دربارة کامیکاز بدون سر می‌گوید:
این موجود سر ندارد؛ از همین رو او را برای عملیات انتحاری در خدمت گرفته‌اند. آنها دو بمب در دستان خود حمل می‌کنند و هنگامی که به اندازة کافی به شما نزدیک می‌شوند آنها را منفجر می‌کنند. بی سر بودن کامیکاز به این معنی است که عقل و شعور و منطق ندارد. به نظر شما عمل او چه چیزی را به ذهن متبادر می‌کند؟ آیا تداعی‌کنندة عملیات شهادت‌طلبانة اسلامی نیست؟
بی‌شکّ، یکی از رمزهای موفقیت اسلام در رسیدن به اهداف خود در مدتی کمتر از نیم قرن، فرهنگ جهاد و شهادت‌طلبی است. عملیات شهادت‌طلبانه به معنای عام آن به اقدامی اطلاق می‌شود که با قصد قربت و با علم به شهادت و با هدف ضربه زدن به دشمن شخصی، به انجام آن مبادرت می‌ورزد و کشته می‌شود. در مکتبی که جهاد در راه خدا پلی برای رسیدن به «احدی الحسنیین» است، شکست معنا و مفهومی ندارد. مکتبی که بتواند پیروانش را طوری تربیت کند که از مرگ نهراسند و کشته شدن را سعادتی ابدی بدانند از هیچ قدرتی هراس نخواهد داشت و هیچ مانعی قادر نخواهد بود او را از اهدافش باز دارد و در میانة راه متوقف سازد.
یکی دیگر از مواردی که باید دربارة این بازی مورد توجه قرار گیرد این است که هرچند شما به پرسپولیس در ایران می‌آیید اما اکثر نمادها و سمبل‌های اسلامی و اسلیمی و نه نمادهای ایران باستان است. گنبد، مناره و یا طرح‌های اسلیمی که بر دیوارها نقش بسته، گویای این مطلب است. وقتی به دقت به بعضی از این نقوش اسلیمی نگاه می‌کنیم می‌بینیم نوشته شده: «و علی بابها» که بخش پایانی این حدیث معروف نبوی است: «انا مدینه العلم و علیٌ بابها». در نگاه اول کاربر متوجه این مطلب نمی‌شود و آن را تنها یک طرح اسلیمی می‌بیند.
عبارت «العلم و علی بابها» در نقاط مختلفی از بازی مورد توجه قرار می‌گیرد. هرچند سعی شده این متن به طور متقارن اسلیمی به نمایش درآید تا کاربر در نگاه اول متوجه آن نشود. علاوه بر آن، در حالی که شما با سربازان اهریمنی مبارزه می‌کنید، با غول‌های سبزرنگی مواجه می‌شوید که گوی‌های سبز رنگ به سمت شما شلیک می‌کنند؛ غول‌هایی شیطانی که بالای دیواره‌های منقّش به نقوش اسلامی مستقر شده و به سمت شما شلیک می‌کنند. طرح زیر پای این شیاطین همان عبارت بالاست.
در این بازی، شما برای مبارزه با ایادی شیطان در نقاط مختلفی درگیر می‌شوید که غالباً منقش به نقوش اسلامی و همانند اماکن اسلام است. محلی که در پایان بازی شما می‌توانید همة این شیاطین را نابود کنید در محوطة کلیساست. پس از نابودی شیطان شما با افتخار وارد کلیسا می‌شوید.
کاربر در این بازی باید مراحل سخت و دشواری را دنبال کند اما در نهایت در محوطة کلیسا با سربازان اهریمنی روبه‌رو شده،  با شکست تمام آنان پیروز و پس از موفقیت سام، با افتخار وارد کلیسا می‌شود. اینجاست که شما موفق به اتمام مأموریت و نجات خود و بشریت می‌شوید و سوار بر موشک و سفینه‌ای می‌شوید که با باز شدن سقف کلیسا و پرتاب آن بازی تمام می‌شود. جای بسی تأمل است که کاربر در این بازی در اماکن اسلامی به مبارزه با شیاطین می‌رود ولی در نهایت در جوار کلیساست که می‌تواند بر آنان غلبه کند و خود و بشریت را نجات دهد و با پایان یافتن مأموریت خویش به سوی آینده‌ای روشن برود.
بازی آیین قاتل
یکی دیگر از بازی‌هایی که به تازگی روانة بازار شده بازی «آیین قاتل» است. در این بازی شما باید در نقش یک فدایی، اقدام به ترور سران مسیحی جنگ صلیبی بکنید. این فدایی که در بازی به نام «الطیر» شناخته می‌شود یک ایرانی اسماعیلی است. فرقة اسماعیلیه یکی از فرق شیعی است که به طور شاخص به «مهدویت و منجی‌گرایی» توجه دارد. مردی سفیدپوش، سوار بر اسب با شمشیری می‌آید. او خود را از شیعیان ایرانی می‌داند. مردی شجاع و قوی که خود را فدایی می‌داند و هدفی جز کشتن ندارد. «شرکت UB sotf» اقدام به ساخت این بازی با نام «Assassins Creed» نموده که به فارسی با نام‌هایی مانند آیین قاتل، فداییون، آیین اساسین شناخته می‌شود. داستان بازی در قرن دوازدهم روایت می‌شود. موضوع آن نیز جنگ صلیبی است.
در سومین جنگ صلیبی به مدت طولانی مسلمانان و مسیحیان برای تصرف سرزمین مقدس با هم نبرد می‌کردند. داستان بازی در بیت‌المقدس یا اورشلیم و نیز دمشق و عکا اتفاق می‌افتد. در قرن دوازدهم میلادی، اروپاییان مسیحی به سرزمین بیت‌المقدس حمله کردند و در این میان مسلمانان با تمام وجود از سرزمین خود دفاع کردند و پیروزمندانه از میدان بیرون آمدند.
الطیر یکی از شخصیت‌های مؤثر نبرد و از اساسین است. او مسلمانی روحانی است که خود را شمشیر یا پیام‌رسان خداوند می‌داند. او کسانی را می‌کشد که فکر می‌کنند لایق مردن هستند و در طول بازی جملاتی را برگرفته از کتاب مقدس بیان می‌کند. مسلمانی که خشونت تمام وجود وجود او را در بر گرفته است. داستان‌های اساسین یا حشاشین، حشاشیون و یا فداییان از قرن دوازدهم تا کنون مورد توجه بسیاری بوده است. پیروان «حسن صباح» به اسماعیلیه و صباحیون، حشاشون، حشیشیون مشهور بودند که ریشة کلمات Assassination از همین جاست. دو دیدگاه دربارة علت این نام‌گذاری وجود دارد:
ـ در آن زمان حشیش دارو و حشاش دارو فروش بود و حشاشین جمع آن است؛
ـ آنان افرادی بودند که با مصرف حشیش در کمال سرمستی اقدام به عملیات انتحاری و یا ترور افراد می‌کردند.
کمتر فرقه‌ای به مانند اسماعیلیان ابهام و پیچیدگی دارد. تاریخ زندگی سران و بزرگان آنان بسیار تاریک و مبهم است و این مشکل با مراجعه به منابع مغرضانه و متعصّبانة دشمنان آنان که چاره‌ای جز مراجعه به این منابع نیست برطرف نمی‌شود. محققان غربی در گام اول تحت تأثیر وهمیات صلیبیان و شخص مارکوپولو و نیز روش مخالفان قرار گرفتند و آنان را نه پای‌بند به اعتقادات محکم خویش که انسان‌های شیطان‌صفتی به حساب آوردند. از جمله رفتارهایی که به این گروه نسبت داده شده این است که آنان یکی از انگشتان خود را قطع می‌کرده‌اند و به جای آن چاقوی تیزی را قرار می‌دادند تا بتوانند قربانیان خود را مخفیانه از بین ببرند. البته توجه داریم که کاربر خصوصاً غربی، این جریان را نمایندة جهان اسلام و نمایشی از رفتار و باورهای تمام مسلمانان تصوّر می‌کند.
شرکت سازندة این بازی سال‌ها قبل بازی «شاهزادة ایرانی» را روانه بازار کرده بود که یکی از بازی‌های بسیار پرطرفدار به شمار می‌آید. این شاهزادة ایرانی در مراحل مختلف از شمشیرهای متنوعی استفاده می‌کند که ویژگی و خواصّ مخصوص به خود را دارند. بر روی این شمشیرها نقوشی حک شده که عبارتند از:
ـ سیف فارس القوی (شمشیر سوار قدرتمند)،
ـ سیف فارس المنتقم (شمشیر سوار انتقام گیرنده)،
ـ سیف فارس المهتدی (شمشیر سوار هدایت شده).
نمی‌توان ترسیم این نقوش را بر شمشیرها بی‌قصد و غرض و یا اتفاقی دانست؛ عبارت‌هایی عربی با القاب امام زمان(ع) بر شمشیر شاهزادة ایرانی!!
بازی Counter
بازی پرطرفدار بعدی بازی Counter است. در این بازی شما برای مبارزه با تروریسم باید به کشورهای مختلفی بروید. مکان‌های درگیری، منقّش به نقوش اسلامی هستند و تروریست‌ها با چهرة مسلمانان به نمایش درآمده است.
این بازی یکی از پرطرفدارترین بازی‌های دنیاست که نسخة رایانه‌ای آن نیز موجود است. محبوبیّت این بازی هیجانی (action) به حدّی است که «سازمان WCG: World Cyber Games» که به برگزاری مسابقات بازی‌های کامپیوتری در دنیا می‌پردازد آن را در رأس بازی‌های خود قرار داده است. محلّ وقوع ماجرا در این بازی نیز مانند بسیاری دیگر از بازی‌ها، خاورمیانه و کشورهای عربی ـ اسلامی منطقه است و شما نمادها و نشانه‌هایی دالّ بر مسلمان بودن تروریست‌ها می‌بینید؛ ساختمان‌هایی با معماری عربی اسلامی، مساجد، مناره‌ها و گنبدها و نهایتاً افرادی که می‌بایست با آنان مبارزه کرد. تروریست‌ها دارای محاسن و پیشانی‌بند قرمز هستند. حتی تصاویری که پس از کشته شدن آنان نمایش داده می‌شود تداعی کنندة
همان تصاویری است که ما از لحظة شهادت رزمندگان دیده‌ایم. جالب‌تر اینکه شما می‌توانید به عنوان پلیس ضدّترور از کشورهای مختلفی، از جمله رژیم صهیونیستی وارد عمل شوید.
در تمام بازی‌هایی که مسلمانان را تروریست نشان می‌دهند، نوک پیکان به سمت ایران نشانه رفته است؛ یا تروریست و یا حامی تروریست جهانی معرفی می‌شود. بازی «Delta Force» یکی از این بازی‌هاست که شما در آن پس از طیّ مراحل مختلف برای مبارزه با تروریست‌ها وارد ایران و جزیرة خارک می‌شوید.
شرکت Puma Reality War Games یکی از شرکت‌هایی است که بازی‌های آخرالزمانی و در راستای تروریست نشان دادن مسلمانان نشان می‌دهد. در بازی‌های این شرکت، عملیات‌های نظامی سراسر جهان شبیه‌سازی می‌شود. بیشتر این عملیات‌ها در عراق و افغانستان، ایران و ویتنام اتفاق می‌افتد. در مراحل مختلف عملیات عراق وقتی شما اماکن تروریست‌ها را پاک‌سازی می‌کنید، درون اتاق‌های آنان علاوه بر نقوش اسلامی مختلف، میزهایی منقّش به عبارت «محمّد رسول‌الله» وجود دارد. در این بازی نیز تروریست‌ها ظاهری اسلامی دارند. این شرکت عنوان می‌کند که برای مشترکان خود این امکان را فراهم آورده که مأموریت‌های مربوط به روز جهان را تجربه کنند.
رسانة بازی‌های ویدیویی با قابلیت‌ها و ویژگی‌های خاصّ خود، به یکی از ابزارهای تأثیرگذار غرب در راستای ناتوی فرهنگی علیه اسلام و خصوصاً انقلاب اسلامی ایران بدل شده است. جای بررسی و تحلیل دربارة این رسانه بسیار زیاد است. صنعت نوظهوری که مانند صنعت سینما مورد توجه و نقد و بررسی قرار نگرفته ولی در یک راستا با خطّ مشی یکسان تولید و منتشر شده و از یک منبع تغذیه می‌شود. رسانه‌ای که همچون امپراتوری سینمای غرب، مبلّغ انواع منجیان آخرالزمانی غربی است. واهمه و ترس از گسترش روز افزون اسلام، به خصوص از خاورمیانه و ظهور قریب‌الوقوع موعود آخرالزمان از این منطقه، تمام قدرت‌های دشمن با آن را بسیج نموده است. دقت در مباحثی که به آن اشاره کردیم، زمینه‌ای را فراهم می‌آورد تا از سویی محققان و پژوهشگران با دقت بیشتری به تأثیر بازی‌های رایانه‌ای بپردازند و از سویی مسئولان فرهنگی با تیزبینی و درایت بیشتری نسبت به این مقولة فرهنگی واکنش نشان داده، از سوی دیگر زمینة استفاده از این ابزار را در راستای جهاد مجازی فراهم نمایند.
بازی‌های ویدئویی و رایانه‌ای بازار را فراگرفته است. اسبابی برای انباشتن اذهان کودکان و نوجوانان از انواع انحراف‌ها و وسیله‌ای برای القاء طرح‌ها و استراتژی‌های ضدّ اسلامی غرب استعماری. چگونه بازی‌ها و بازی‌سازان به بهانة گفت‌وگو از آخرالزمان اسلام، مسلمانان و مهدویت را آماج تیرهای زهرآگین خود ساخته‌اند؟ مصادیق این آثار کدامند؟ و در برابر آنها چه باید کرد؟  لوح فشردة «بازی‌های رایانه‌ای» ضمن پاسخگویی به سؤالات فوق، صحنه‌های مختلفی از این بازی‌ها را به شما ارائه می‌دهد و شما می‌توانید از نزدیک با خط‌مشی و اهداف تولیدکنندگان و طراحان این رسانه آشنا شوید.  منبع: مهندس مهدی حق‌وردی طاقانکی،ماهنامه موعود شماره 87 http://mouood.org/content/view/6742/3/

صهیونیسم و تولید تبلیغات تجاری‏

صهیونیسم از تبلیغات تجاری به زشت‏ترین و ناپسندترین وجهی علیه اعراب‏مسلمان بهره‏برداری می‏کند.آنان که بر اغلب شبکه‏های خبرگزاری دنیا تسلط دارند،به روشهای گوناگونی در تبلیغات خود اعراب را انسانهایی بی‏تمدن،ابله،شهوتران وآلوده جلوه می‏دهند.

در ایالات متحده آمریکا هنگام تبلیغ تلویزیونی نوعی صابون،مجری برنامه‏اعلان می‏کرد که فلان صابون هر چیزی را پاک و تمیز می‏کند،حتی اعراب را!آنگاه شخصی که لباس عربی بر تن دارد،با لباس و چهره‏ای آلوده بر صفحه‏تلویزیون ظاهر می‏شود.در همان حال زن جوان نیمه لختی جلو می‏آید و او رابه سمت وانی پر از آب برده و شروع به شستن و ماساژ او به وسیله صابون مورد نظرمی‏کند.آنگاه در حالی که او را از وان خارج می‏کند،با خباثتی برخاسته از خلق وخلوی یهودی مآبانه خویش می‏گوید:«آقایان،خانمها؛با عرض پوزش،ما در انتخاب صابونی که این عرب را بهتر ازفلان صابون بشوید،با بسیاری رقابت نموده و سعی کرده‏ایم برترین صابون را برگزینیم...». در همین لحظات،جوانی داخل می‏شود و برگه‏ای را به دست آن زن می‏دهد.زن‏ جوان آن را گشوده و با شادی و مسرت می‏گوید:«خانمها و آقایان؛اکنون از فلان‏آزمایشگاه خبر آورده‏اند که فلان صابون در اوج تأثیر و مرغوبیت است.در پاکیزه‏نشدن این عرب،عیب و ایراد از صابون نیست،بلکه اعراب اساسا پاک شدنی‏نیستند...»و این تبلیغات زشت و خباثت آمیز این چنین پایان می‏پذیرد.

در یک آگهی تلویزیونی دیگر محلول خاصی تبلیغ می‏شود که زنها به صورت‏مزاحمین می‏پاشند و موجب بیهوشی آنان می‏گردد.در این فیلم تبلیغاتی دختر جوانی‏نشان داده می‏شود که به آرامی از راهی می‏گذرد،اما ناگهان با مردی روبرو می‏شود که‏لباس عربی بر تن دارد.او با خنجر به زن حمله‏ور شده و قصد تجاوز به او را دارد.زن‏جوان محلول را به صورت او می‏پاشد و مرد عرب مدهوش می گردد.زن نیز در حالی‏که آب دهان به صورت او می‏افکند،به راه خود ادامه می‏دهد.

در آتن پایتخت یونان در یکی از سینماها نوعی آگهی تبلیغاتی،ویژه دارویی که‏نیروی جنسی انسان را فزونی می‏بخشد،پخش می‏شود.در این آگهی،عربی با موی‏سپید و کمری که از شدت پیری خمیده،در حالی که پیراهن بلند عربی بر تن دارد،درمقابل دکه‏ای که مجلات سکسی عرضه می‏کند،می‏ایستد.یکی از آن مجلات رابرداشته و آهسته ورق می‏زند،در حالی که شهوت سراسر وجود او را احاطه کرده‏است.ناگهان دستی به سوی او دراز می‏شود،با یک بطری که حاوی محلول نشاط آوری‏است که موضوع آگهی تبلیغاتی است.عرب بطری را گرفته و جرعه‏ای از آن رامی‏نوشد.او بی‏مکث به اسب چموشی مبدل می‏شود که دیوانه‏وار در کوچه و خیابان‏دختران و زنان را دنبال می‏کند و به آنان حمله‏ور می‏شود.

این موضوع خنده و نشاط تماشاگران را بر انگیخته و صدای قهقهه ایشان فضای‏سینما را آکنده می‏کند.این عرب مسلمان است که در چنین فضای نامطلوبی هدف‏تیرهای مسموم مسخره و استهزای بینندگان قرار می‏گیرد.

منبع:http://www.yahoodiat.blogfa.com/post-42.aspx کتاب سیطره صهیونیسم بر رسانه های خبری، نشر کیهان

تراست موسیقی یهود چگونه شما را به ترنّم وا می‏دارد

یهودیان آهنگ عامیانه نساختند بلکه آن را به ابتذال کشیدند.دقیقا زمانی که‏یهود کنترل آهنگ‏های عامیانه و مورد علاقه مردم را به دست گرفت،جنبه معنوی‏و اخلاقی این گونه آهنگ‏ها رو به انحطاط گذاشت.موسیقی«عامیانه»پیش ازآنکه به صنعتی یهودی تبدیل شود حقیقتا عامیانه و مردمی بود.مردم آن را ترنّم‏ می‏کردند و دلیلی نمی‏دیدند که پنهانش کنند.اما موسیقی عامیانه امروز اغلب‏آن قدر مشکوک و سؤال بر انگیز است که مجریان آن،به خصوص اگر نشانی ازنجابت و پاکیزگی در وجودشان باشد،باید مستمعین را پیش از اجرا ارزیابی‏نمایند.هموطنان میانسال مراحلی را که موسیقی عامیانه طی چند دهه اخیر پشت‏سر نهاده به یاد می‏آورند.

سرودهای جنگی تا بعد از جنگ داخلی‏[آمریکا] دوام پیدا کرده و به تدریج با آهنگ‏های بدیع،رومانیک و بی‏آلایش دوران بعد ازجنگ در هم آمیختند.طی جنگ جهانی اول،آهنگ‏ها و تصنیف‏های مشابهی‏برای یک مدت کوتاه احیا شدند.این آهنگ‏ها محصول کارخانه‏های آهنگسازی‏نبودند بلکه توسط افرادی که استعدادشان به صورت طبیعی شکوفا می‏شدبه وجود آمدند.این اشخاص نه برای مجامع نشر و توزیع موسیقی بلکه برای‏ارضای حرفه‏ای خویش و برای هنرمندان سالن‏های موسیقی کار می‏کردند.ثروت زیادی از طریق آهنگسازی به دست نمی‏آمد ولی خشنود ساختن وارضای ذوق عامّه موجب رضایت و خشنودی هنرمند می‏شد.ذوق و سلیقه عامّه‏طالب چیزی است که عموما از آن تغذیه می‏کند.ذوق و سلیقه عامّه همان عادت‏آنهاست.عموم مردم از منشأ آنچه زندگیشان با آن تأمین و سپری می‏شودبی‏خبرند و خود را با آنچه عرضه می‏شود تطبیق می‏دهند.ذوق و سلیقه عامّه‏همراه با بالا رفتن یا پایین آمدن کیفیت تغذیه مادی یا معنوی آنان بهبود یافته یاتنزل پیدا می‏کند.

طی یک ربع قرن،با برخورداری از همه امکانات تبلیغی نظیر تئاتر،سینما،موسیقی عامیانه،روزنامه‏ها و رادیو،ضمن تحقیر و تخفیف همه نهادهای اخلاقی‏مخالف،تقریبا می‏توان نوع مردم و جامعه مورد نظر را پرورش داده و به وجود آورد.فقط حدود یک ربع قرن برای انجام این کار کفایت می‏کند.مردم سابقا هم مثل امروز ترنّم می‏کردند،اما نه به این طرز تخدیر شده و نه بااین تسلسل و پیوستگی ناشی از گیجی و اغتشاش.آنان ترنّم می‏کردند،نه به‏عنوان عادتی غیر ارادی بلکه چون چنین می‏خواستند.آنان آهنگ‏های بی‏معنی ومهمل،عاطفی و حماسی را می‏خواندند و زمزمه می‏کردند ولی آهنگ‏های‏«مشکوک»ممنوع بود.آهنگ‏های قدیمی را به سهولت می‏توان به خاطر آورد.اگر چه سالها از دوره محبوبیت آنها گذشته است،اما طبیعت آنها به گونه‏ای است‏که از میان نمی‏روند.آهنگ‏های بسیار قدیمی وجود دارند که عناوین آنها حتی‏برای کسانی که آنها را نخوانده و زمزمه نکرده‏اند آشناست.ولی آهنگ عامیانه‏مورد علاقه مردم را در همین ماه گذشته در نظر بگیرید.چه کسی نامش را به‏خاطر دارد؟آهنگ‏های قدیمی جایی برای آثار و وسوسه انگیز و احساسات‏ناسالم و بیمارگونه باقی نمی‏گذاشتند.آنها فاقد احساس و عاطفه نبودند امااحساس موجود در آنها ناشایست و قبیح نبود.

آنگاه یهودیان وارد شدند و آهنگ‏عامیانه متحول شد.عناوین کاملا تازه‏ای با موضوعاتی کاملا متفاوت باآهنگ‏های قبلی رواج پیدا کرد.خوانندگان با ذوق و مستعد و تصنیف‏های‏ خوش آهنگ ناپدید شدند.دوره موسیقی یهودی و آفریقایی مدخلی برای‏موسیقی جنگلی،یا به اصطلاح«کنگو»یی‏،و انواع دیگر موسیقی بود که به‏سرعت مدارج انحطاط را پیمود و به نوعی موسیقی سبعانه تبدیل شد که از آنچه‏خود حیوانات وحشی ممکن بود به آن دست یابند سبعانه‏تر می‏نمود.در کنار این‏کشش باتلاقی،نوعی موسیقی«ضربی»که ادامه موسیقی سیّار اصیل سیاهان‏بود جریان داشت.موسیقی تغزلی در برابر آهنگ‏های رقص سیاهان که سیل آسارواج پیدا می‏کرد رنگ باخته و از میان رفت.موسیقی سیّار احیا شد:جوانان‏ اغواگر به طور یکنواخت و آرام تصنیف‏هایی را زیر لب زمزمه می‏کنند،زنان‏دلفریب با حرکاتی که به طرز شرم‏آوری شهوت انگیز است ترانه‏هایی را تو دماغی‏می‏خوانند که هیچ آهنگساز واقعی باز نمی‏شناسد.

گروه‏های نوازنده موسیقی‏جاز رفته رفته ظاهر شدند. اگر چه زوال و انحطاط موسیقی عامیانه به تدریج و به صورتی نامحسوس‏آغاز شد اما در آهنگ‏های مبتذل یکی دو دهه اخیر به سهولت قابل تشخیص‏است.عاطفه و احساس جای خود را به وسوسه‏های شهوانی داده است.ماجرای‏عاطفی و عاشقانه به تحریکات جنسی تبدیل شده است.موسیقی موزون وخوش نوای عامیانه پس از عبور از مرحله آهنگ‏های ضربی و ریتمیک،اکنون به‏آه و ناله و موسیقی جاز بدل گشته است.مضمون اشعار موسیقی نیز متنزل شده وجای خود را به لجن‏های برآمده از عمق پست‏ترین طبقات جامعه واگذار کرده‏است.نخستین«سلطان جاز»تقلبی یک یهودی به نام«فریسکو»بود.مدیران‏اصلی این روند رو به تباهی همه یهودی بوده‏اند.فقط قدری زیرکی و موذیگری‏لازم بود تا این کثافت ضد اخلاق و معنویت را از نظرها بپوشاند و آن را از جایگاه‏طبیعی‏اش،که جز بیزاری و تنفر حس دیگری در انسان بر نمی‏انگیزد،برتر جلوه‏دهد. 

منبع:http://www.yahoodiat.blogfa.com/post-45.aspx