26 ژانویه 1788 برای استرالیایی‌ها تاریخ آشنایی است. زمانی که برای نخستین بار انگلیسی‌ها به استرالیا وارد شدند و کشتار وسیعی را در تاریخ این کشور رقم زدند. اولین بار کشتی کاپیتان جان هانتر انگلیسی به این سرزمین رسید. 

تاریخ استعمار در استرالیا

هفتم فوریه 1788 و پس از استقرار انگلیسی‌ها در سیدنی، پرچم انگلستان بالا رفت و آرثر فیلیپ این سرزمین هفت میلیون و ششصدهزار کیلومتری [کیلومتر مربع] را به نام جورج سوم مستعمره انگلیس و سپس کشتار میلیون‌ها بومی استرالیا آغاز شد.

آرتور فیلیپ فرمانده مهاجران، پیش از استقرار در این نقطه مجبور شده بود دو کشتی فرانسوی را که در آن نزدیکی سرگرم اکتشافات بودند با شلیک توپ دور سازد. وی در ژانویه 1788 با یازده کشتی خود 736 مرد مجرم زندانی و 188 زن مجرم را از انگلستان به استرالیا منتقل کرده بود که در تاریخ، نخستین مهاجران انگلیسی استرالیا به شمار می‌آیند. شمار این مجرمان مهاجر تا سال 1792 به سه هزار و 546 مرد و 766 زن رسیده بود. بیشتر این مجرمان به بیماری مقاربتی و امراض دیگر از جمله آبله مبتلا بودند.

بومیان استرالیا از آنان با فریادهای «وارا ــ وارا » یعنی بروید گم شوید استقبال کردند، ولی مهاجرین تفنگ داشتند و کاری از بومیان برای بیرون راندشان ساخته نبود و بعدا این بومیان بودند که اراضی و جان خود را به مهاجران باختند.

نخستین اروپاییان که به استرالیا رسیده بودند هلندی ها و بعد از آنان فرانسویان بودند. آبل تاسمان هلندی 24 نوامبر 1642 به استرالیا رسید و چون این سرزمین میان اقیانوس هند جنوبی و اقیانوس آرام جنوبی واقع شده است نام اُسترالیا (جنوبی) برآن نهاد.

جمعیت استرالیا که هنوز پادشاه انگلستان بر آن ریاست دارد در آغاز سال 2011، اندکی بیش 22 میلیون و 500 هزار اعلام شده است.

پس از 220 سال، در فوریه 2008 دولت استرالیا به خاطر کشتار و آزار بومیان این سرزمین و تصاحب اراضی و املاکشان از آنان عذرخواهی کرد! تاریخ کوتاه مهاجرت انگلیسی ها به استرالیا پُر است از بدرفتاری غیر انسانی و قتل و نابودی بومیان این سرزمین که بازگو کردنش دلخراش است و ….

نسل کشی بومیان در استرالیا

از سالهای پایانی سده هجده میلادی و با ورود بریتانیایی های استعمارگر، بومیان استرالیا همواره هدف سیاست های ضد بشری این امپراتوری با هدف گسترش قدرت نظامی و اقتصادی و برقراری حکومت سفید بر آنها بوده اند.

کارنامه عملکرد گماشتگان بریتانیا در استرالیا سیاهه از جنایت های بیشمار علیه مردمان بومی است تا حدی که آنان را تا مرز انقراض پیش برد.

- حملات گسترده به مناطق مسکونی

- استفاده از سلاح های گرم در برابر بومیان بی دفاع

- مسموم کردن منابع غذایی و آب بومیان

- شیوع بیماری‌های واگیردار و کشنده از اروپا

- مهاجرت‌های اجباری به مناطق غیر قابل سکونت

اینها تنها بخشی از جنایات سازماندهی شده علیه بومیان استرالیا بوده است.

منابع معتبر به موارد بیشماری از شکار بومیان به دست فاتحان بریتانیایی تنها با هدف تفریح اشاره کرده اند. در سال 1829 میلادی “رابرت منلی لیون” از اولین حامیان حقوق بومیان استرالیا در گزارش خود عنوان میکند که سربازان بریتانیا شکار بومیان را همچون شکار کانگورو یک ورزش سالم تلقی میکنند.

استعمار انگلیس با عبارت “عصر نسل کشی” عجین شده و تاریخ شناسان دوران سلطه انگلیس بر دیگر کشورها را به این نام می‌شناسند.

روند کلونی سازی انگلیس، با مهاجرت به آمریکای شمالی و استرالیا و بیرون راندن و کشتار بومیان این مناطق با جنایت و خون رقم خورد.

مهاجران با وجود آگاهی و اطلاع از جنایات خود، تمامی حقوق بومیان استرالیا را نادیده گرفته و دولت تازه تاسیس نیز تنها به محکوم کردن گاه و بیگاه این جنایات بسنده می کرد. حال آنکه بانی اصلی این کشتار خود دولت بود.

دولت کنونی استرالیا به خاطر اتفاقات رخ داده از بومیان این کشور عذرخواهی کرده است، اما ذهنیت غالب در انگلیس این است که این نسل کشی ها تنها مسئله ای داخلی بوده و ارتباطی به کشور انگلیس ندارد.

آویزان کردن سر بریده شده مردها بر گردن زنانشان

در سال 1803، انگلیسی ها 24 زندانی، 8 سرباز و چندین داوطلب را به استرالیا تبعید کردند. فاجعه از آنجایی آغاز شد که این زندانیان فرار کرده و به صورت تصادفی بومیان منطقه را به قتل می رساندند و به زنانشان تجاوز می کردند. از میان، افرادی که خشن تر بودند، سر قربانیان بومی خود را بریده و زنان آن ها را مجبور می کردند سر همسرشان را از گردن خود آویزان کنند.

جایزه 5 دلاری در برابر شکار انسان‌ها

در سال 1829، زندانیان را برای شکار بومیان می فرستادند. به ازای شکار هر بومی، زندانیان 5 دلار جایزه می گرفتند. در سال 1830، زنجیره ای از 5000 سرباز برای راندن بومیان به منطقه ای بسیار کوچک، اعزام شدند. تا چندین هفته این زنجیره در سراسر جزیره می گشت تا در نهایت تنها 300 بومی باقی ماندند.

کاهش جمعیت از 750 هزار به 30 هزار نفر

از سال 1788 و با آغاز حکومت بریتانیا تا سال 1911 جمیعت بومیان استرالیا از 750 هزار نفر به تنها 30 هزار نفر کاهش پیدا کرده بود . کشتارهای گسترده و دست جمعی، مهاجرت های اجباری و شیوع بیماری های واگیردار که از اروپا به قاره جدید منتقل شده بود از عوامل اصلی این کاهش چشمگیر در جمیعت بومیان استرالیا است. جنایتی از بریتانیای کبیر که به طور قاطع لایق عنوان نسل کشی است.

قتل فرزندان به دلیل ترس از آینده تاریک

بنا به گزارش های تایید نشده در بسیاری از مواقع بومیان ناامید از شرایط زندگی فرزندان خود را جهت رهایی از آینده ای تاریک در خردسالی به قتل میرسانند.

نابودی کامل ساکنان بومی جزیره تاسمانی

جزیره تاسمانی واقع در سواحل جنوبی استرالیا، بخشی از این کشور است که بیش از ده هزار سال قدمت دارد. بومیان این جزیره نیز همانند ساکنین اصلی استرالیا، جنگ و قتل عام توسط انگلیسی ها را شاهد بودند. هزاران سال پیش بومیان از آب های جنوب شرق استرالیا عبور کرده و نخستین ساکنان این جزیره شدند.

در سال 1803، آسایش بومیان تاسمانی با تجاوز نیروهای انگلیسی به هم خورد. متجاوزین پس از مدتی شروع به آغاز فعالیت های اقتصادی، تجارت، واردات و صادرات، ماهیگیری و حتی برده داری کردند.

جمعیت متجاوزین که در ابتدا بسیار کم تعداد بودند تا سال 1818 به 3000 نفر، 1824 به بیش از 13 هزار نفر و در سال 1830 به 23 هزار و 500نفر رسید. تا سال 1830، تمامی زمین های بومیان از آن ها گرفته و اشغال شدند.

در سال 1803، جمعیت بومیان تاسمانی 6000 نفر بود که در سال 1818 به دو هزار و در سال 1829 به 400 نفر رسید. در سال 1832، دویست بومی باقیمانده به زندانی رو باز در جزیره فلیندرز منتقل شدند. در سال 1847، تعداد 45 بومی باقیمانده در خانه ای متروک محبوس شدند. آخرین بازمانده بومیان تاسمانی زنی به نام تروگانی نی بود که در سال 1876 از دنیا رفت.

کتاب‌هایی که از نسل کشی‌ بومیان استرالیا می گویند

پروفسور کالین مدیر مرکز مطالعات نسل کشی تطبیقی در دانشگاه مکواری سیدنی با مطالعه بر روی تاریخچه بومیان جزایر تنگه تورس جرییات این حرکت وحشیانه را تحت عنوان نسل کشی در استرالیا برای اولین بار منتشر کرد. این نسل کشی علاوه بر کشتار مردم بی‌دفاع عواقب دیگری هم به دنبال داشت. زندگی هزاران کودک بی‌سرپرست که توسط دولت به زور از خانواده های خود جدا شده بودند در “نسل به سرقت رفته” منتشر شد.

نسل کشی انجام اعمالی علیه گروه قومی، نژادی یا مذهبی ملی است که عواقب زیر را داشته باشد:

1- کشتن تمامی اعضای گروه

2- آسیب جدی روانی یا جسمی به اعضای گروه

3- قرار دادن گروه در شرایطی که موجب تخریب زندگی و شرایط حیات اعضای گروه شود

4- انجام اقداماتی باری جلوگیری از تولد در گروه

5- از بین بردن کودکان در گروه

در تحقیق پروفسور کالین، عامل اصلی نسل کشی بومی ها در استرالیا سیاست های اتخاذ شده توسط دولت های استعماری و هر دو دولت ایالتی و فدرال و همچنین اقدامات وحشیانه مهاجران بریتانیا است.

ادعاهای حقوق بشری از کشوری مانند انگلیس با چنین تاریخ سرشار از جنایت و کشتار مردم بی‌دفاع از تناقضات خنده‌دار این روزهاست.