سینمای صهیونیستی در یک کتاب

 وقتی سینما ابزار سرکوب ملت ها می شود

کتاب «اسطوره های صهیونیستی سینما» نوشته محمدحسین فرج نژاد توسط انتشارات هلال (وابسته به موسسه موعود عصر) به تازگی منتشر شده است. در این کتاب برخی از اساسی ترین اسطوره ها وافسانه هایی که سینمای صهیونیستی سعی در ترویج آن را دارد، پرداخته شده است. نکته قابل توجه این است که برخی از فیلم هایی که به عنوان صهیونیستی در این کتاب به آن ها پرداخته شده است ، آثاری است که در سیما نیز گاهی به نمایش در می آیند . به مناسبت تداوم جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و ظلم مضاعف بر مردم فلسطین ، ضمن معرفی این کتاب بخشی از آن که به مسائل امروز هم مرتبط است در پی می آید.
اسطوره ملت واحد یهود
پس از اینکه یهودیان در جای جای عالم پراکنده شدند، خاخام ها برای تداوم منافع خود و بهره برداری بیشتر از یهودیان سراسر جهان نهاد رش گلوتا یا پادشاهی در تبعید داوودی برای مهاجران یهودی را تأسیس کردند که توانست رهبری واحدی را کم کم بر یهودیان متفرق پایه گذاری کند و انسجامی دوباره به آنها ببخشد و پراکندگی آنها را تبدیل به فرصتی برای آنها کند که بتوانند با واسطه گری و جاسوسی اقتصادی و فرهنگی و سیاسی در میان ملل گوناگون، هم نژادهای خود را تقویت کنند.
در قرون اخیر اندیشه ملت ارگانیک و ملت واحد بودن یهودیان، در باروری صهیونیسم سیاسی به رهبری تئودور هرتسل سهیم بوده است. در ترویج این اندیشه افرادی چون اسحاق نیوتن، ژان ژاک روسو و زیگموند فروید سهم بزرگی داشته اند و در نوشته های کانت و فیخته هم یهودیان به عنوان یک ملت اندام وار- ارگانیک- تصویر شده اند. ترویج، آموزش و توسعه زبان ع بری در کشورهای مختلف در بین یهودیان و ایجاد اسطوره های مشترک و دشمن مشترک- اسلام شیعی- و سرزمین مشترک راه را برای تثبیت ملی گرایی یهود باز می کند.
اساساً ملی گرایی، پدیده ای کاملاً غربی است که پس از انقلاب فرانسه در بین اقلیت ها بیشتر شد؛ همان میل به وطن و آرمان خواهی مشترک بین افراد مختلف یک قوم را می توان ناسیونالیسم نامید. آلبرت اینشتین، از گسترش ناسیونالیسم یهودی بیمناک بود چرا که این حرکت به نفع تشکیل یک دولت صهیونیستی انجامید. البته او در برهه ای از دولت اسرائیل، حمایت هم کرد!
در تحقیقات تاریخی باید دقت کرد که نشان دادن یک هویت واحد از یهودیان و سپس تأیید این نظر که اینان یک ملت واحد در طول تاریخ بوده اند، یک ایده صهیونیستی است و نباید ما هم با نوشته ها و گفتارمان همیار صهیونیسم بین الملل در این راستا شویم. البته راه تفریط را هم نباید پیمود، باید واقعیات را دید. در خود اسرائیل هم یهودیان با فرهنگ های مختلف، مشکلات، افتراقات و اختلافات فراوانی دارند.
در فیلم های مختلفی این وحدت در آرزوها، آرمان ها، اساطیر و زبان، برای یهودیان سراسر جهان که با هم مانند اعضای یک موجود زنده به صورت ارگانیک عمل می کنند، دیده می شود که در نهایت به اسرائیل اشغالی مهاجرت می کنند؛ برای نمونه در فیلم لینا، زنی به تصویر کشیده می شود که برای آزادی همسرش از زندان های روسیه تلاش می کند، ولی دیری نمی پاید که به اسرائیل باز می گردد و با یک یهودی ازدواج کرده و همسر زندانی سابقش را فراموش می کند!
ساختن فیلم هایی به زبان عبری در همین راستا می تواند ارزیابی شود. برخی منتقدین، یکی از دلایلی که فیلم مصائب مسیح را ضد یهودی ندیدند و آن را به نفع صهیونیسم تاریخی ارزیابی کردند تأکید فیلم بر زبان عبری مردم بنی اسرائیل جامعه فلسطین در سال 33 میلادی بود. در حالی که رومیان، به زبان دیگری صحبت می کردند. زبان عبری بسیار زیاد در این فیلم مورد استفاده قرار گرفت. فیلم هایی مانند فهرست شیندلر ساخته اسپیلبرگ که علاوه بر استفاده از زبان عبری در مجامع داخلی یهودیان، فرهنگ آنها را کاملاً مخالف و حتی ناسازگار با فرهنگ جوامع محل اسکان آنها می داند، در راستای پروژه هرتسل است. وی تأکید داشت که یهودیان غیرقابل جذب و ادغام در ملت هایی هستند که بین آنها زندگی می کنند و در آنها تحلیل نمی روند.
شکی نیست که فیلم های مخالف این روند سانسور می شوند. برای نمونه، یک قسمت از سریال 22 قسمتی تکوما، درباره تاریخ اسرائیل به نام اسرائیلی دیگر بود که مشکل ادغام یهودیان سفاراد یا همان مهاجرین از کشورهای عربی به اسرائیل در کشوری که توسط یهودیان اشکنازی یا مهاجرین از اروپا اداره می شد را مطرح می کرد و وزیر ارتباطات اسرائیل بدون اینکه فیلم را ببیند، فقط به گفته آریل شارون، دستور سانسور آن را داد؛ ولی تلویزیون اسرائیل آن را پخش کرد و کارگردان فیلم به مرگ تهدید شد.
اسطوره دولت الهی اسرائیل
در تداوم اسطوره وعده و برتری نژادی، یهودیان طرفدار صهیونیسم، اسطوره دیگری هم دارند و آن اینکه باید در اراضی وعده داده شده دولتی یهودی، پیش از ظهور منجی - ماشیحا یا مسیح موعود یهود- تشکیل شود تا مقدمات جنگ آرماگدون- بزرگترین جنگ آخرالزمان- را مهیا کند؛ چرا که هر کس منطقه آرماگردون را در روز پیش از جنگ در دست داشته باشد، پیروز میدان است و سپس دوباره پادشاهی جهانی داوودی تشکیل شده و یهودیان، سرور جهانیان می گردند و حاکم بر همه نقاط عالم. پس در نظر اینان از نیل تا فرات یا اسرائیل بزرگ مقدمه ای است برای حکومت جهانی یهود.
صهیونیست ها لزوم تصرف کامل فلسطین، توسط یهود را الهی کرده و تقدس بخشیده اند و باعث تربیت تندروهای مذهبی مانند ایگال عمیر، قاتل اسحاق رابین شده اند. افراطیونی که خوشحال می شوند رسالت الهی خود را در قتل یک صهیونیست کندرو، به انجام برسانند! به گفته ایگال عمیر دستور قتل، از جانب خدا می آید. همچون روزگار یوشع.
در این اسطوره، صهیونیست های مسیحی با صهیونیست های یهودی هم نظر هستند و معتقدند برای ظهور دوباره مسیح باید فلسطین در دستان حکومت یهودی باشد و این اراده خداوند است. در فیلمی چون ارباب حلقه ها، شاهدیم که گاندولف با آن هیبت موسایی- الهی خود، تقدس ویژه ای به مبارزات مدافعین شهر روحان در برابر شیاطین تابع سایرون و سارومان داده بود. کارگردان فیلم با معماری خاصی، شهری زیبا در کنار یک کوه را به تصویر کشیده بود که یادآور کوه زایان و شهر بین المقدس است. موسیقی و صحنه های جذاب و جلوه های ویژه منحصر به فرد، این تقدس را دو چندان کرده بود.
در فیلم های دیگری مانند ماتریکس شاهدیم که اگر اهالی شهر زایان و مبارزین ولایت پذیر آن از فرماندهان شهر نباشند، کره زمین به دست شیطان می افتد؛ شیطانی که در صحنه های نهایی فیلم سوم، نئو آن را God به معنی خدا خطاب می کند. طبیعتاً اگر یک طرف شیطان باشد، طرف دیگر باید خدا یا خداگونه ای مقدس باشد.
روژه گارودی نام کتاب جنجالی خود را که مورد خشم صهیونیست ها قرار گرفت و او را به دلیل انتشارش محاکمه و محکوم کردند، تاریخ یک ارتداد: اسطوره های بنیانگذار سیاست اسرائیل نهاده است و به درستی یادآور می شود که:
این کتاب، ارتداد سیاسی صهیونیسم را بر ملا می کند؛ یعنی به جای خدای اسرائیل، دولت اسرائیل را نشانده اند. دولتی که چون ناو هواپیما بر هسته ای و غرق ناشدنی ارباب موقت دنیا، یعنی آمریکاست و آمریکا به واسطه این دولت، می خواهد نفت خاورمیانه را که چون عصب رشد به شیوه غربی است، به مالکیت خود در آورد.
آری، این دولت غاصب، به قول دبیر کل پیشین ناتو، ژوزف لانز کم هزینه ترین مزدور دوران جدید ما بوده است؛ ولی مزدوری است که خوب پول گرفته است. برای نمونه در خلال سال های 1959-1951م. دو میلیون اسرائیلی به طور سرانه، صد برابر دو میلیارد نفر از ساکنان جهان سوم، دریافت کرده اند و از 1972 تا 1996 آمریکا سی بار حق وتوی خود را برای حفاظت از این دولت در سازمان ملل متحد به کار برده است! به راستی اسرائیل نه مأمور خدا که نماینده شیطان در خاورمیانه است.
اسطوره سرزمین بدون مردم برای مردم بدون سرزمین
بر اساس این اسطوره، صهیونیست با سابقه گلدا مایر، در توهینی آشکار نسبت به ساکنین چند هزار ساله فلسطین گفته بود:
خلق فلسطین وجود ندارد... این طور نیست که ما آمده باشیم که آنها را پشت در بگذاریم و زمین هایشان را از آنان بگیریم؛ ایشان وجود ندارند. چنان دستگاه های تبلیغاتی صهیونیسم، این اسطوره دروغ را تبدیل به یک واقعیت خیالی کرده بودند که یکی از صهیونیست های قدیمی به نام اشر گینسبرگ با نام مستعار احدهام شهادت می دهد:
در خارج (از فلسطین) ما فکر می کردیم سرزمین اسرائیل تقریباً یک بیابان غیر زراعی است و هر کس که می خواهد زمین به دست آورد، در اینجا هر چه دلش بخواهد هست؛ ولی حقیقت این است که هیچ زمینی خالی نیست. در همه این سرزمین، به سختی می توان زمین غیر زراعی پیدا کرد. تنها جاهایی که به زیر کشت نرفته اند، سرزمین های شنی و کوه های سنگی هستند که تنها درختان در آنجا می توانند رشد و نمو کنند و این کار تنها پس از یک کار سخت و بازیابی، میسر است.
در فیلم فهرست شیندلر، در انتهای داستان می بینیم که یهودیان نجات یافته از هیولای نازیسم که در کنار مرز روسیه نشسته اند و خوابیده اند، آواره اند و مسکن و مأوایی ندارند؛ انگار نه انگار که جنگ دوم جهانی تمام شده است و آلمان تسلیم متفقین شده و یهودیان می توانند به خانه های خود بازگردند. پلیس روسی از اشترن، سر دسته یهودیان سؤال می کند که چرا اینجا نشسته اید؟ و وقتی که جواب می شنود که چون جایی برای زندگی نداریم! با دست اشاره به سرزمین خالی از سکنه و سبزی می کند که یادآور همین اسطوره است. در انتهای فیلم ده فرمان، پس از خروج معجزه آسای یهودیان فراعنه و بی خانمان شدن آنها، به سمت سرزمینی حرکت می کنند که ظاهراً خالی از سکنه است.
انگلوزایان ها، برای توجیه جنایات خود در نسل کشی میلیونی ساکنین و بومیان آمریکا و استرالیا و غصب این دو قاره ثروتمند هم این اسطوره را به کار می بندند. حتی بر اساس برخی فیلم های مستند باستان شناسی آمریکایی پخش شده از تلویزیون، مانند مستند نیاکان ما، در آمریکا، اجداد سرخ پوست ها دوازده هزار سال قدمت داشته اند و در استرالیا، آثاری به دست آمده که تا پنجاه هزار سال قدمت برای بومیان حدس زده می شود.
اسطوره عزیمت داوطلبانه فلسطینی ها از سرزمینشان
شاید یکی از سست ترین کذب های اسطوره ای واقع صهیونیسم، این مورد باشد. البته آنها بدین صورت آن را باورپذیر کرده اند که فلسطینی های مسلمان و مسیحی، زمین های خود را به یهودیان فروختند و رفتند! و دیگر نمی توانند ادعایی بر این سرزمین داشته باشند. متأسفانه این اسطوره در کشور خودمان هم، در سال های اخیر ترویج می شود که لازم است اجمالاً نقدی بر آن داشته باشیم:
1. کمتر از سه در صد مساحت فلسطین به یهودیان فروخته شد و 97 درصد غصبی بود.
2. برخی مناطق همین سه درصد هم، به زور خریداری می شد.
3. این مناطق در هر محله، به صورت متفرق خریداری می شد و محل توطئه و انباشت سلاح و مهمات و ترور شاخصین مبارز مسلمان و مسیحی می شد؛ یعنی مانند خانه های تیمی از این مکان ها استفاده می شد. مشخص است که پس از ترور افراد شاخص، خام کردن و زور گفتن به بقیه، کاری نداشت.
4. مبارزات ممتد فلسطینی های مسلمان و مسیحی در برابر اسرائیل، خلاف این را ثابت می کند.
5. صحبت های سران صهیونیسم، خلاف این را می گوید؛ چرا که در حرف های نژاد پرستانه شان صحبت از پاکسازی قومی فلسطین از اعراب می کنند و این نشان می دهد که اعراب زیادی در این سرزمین وجود دارند و باید پاکسازی شوند.
6. قتل عام دیر یاسین، صبرا، شتیلا، رفح، غزّه و لبنان خلاف این را ثابت می کند.
همه فیلم هایی که به گونه ای اعراب و مسلمانان فلسطینی و غیر آن را بی منطق و شهوت ران نشان می دهند و فرد اسرائیلی یا صهیونیست را مهربان، جوانمرد و منطقی جلوه می دهند، در راستای جا انداختن زمینه های روانی این اسطوره می باشد؛ مانند فیلم شتر، محصول اسرائیل، به کارگردانی اوسامرنا کالاس و تهیه کنندگی بابالی، که اعراب را انسان هایی عقب مانده و بدوی و یهودیان را شهر نشینانی متمدن به تصویر کشید.منبع: روزنامه کیهان، یکشنبه21 تیر1388-شماره19408 صفحه تصویر روز: http://www.kayhannews.ir/880421/9.htm