ایرنا: اگر یهودیان رسالت حضرت موسی را انحلال بردهداری و گرفتن ده فرمان از فرشتگان مقرب الهی و رهایی قوم محسوب کرده اند، حسن هدایت این را هم پشتسر گذارده و فراتر از این، آنان را در معرض تمدنسازی به تصویر میکشد.
بسیار بعید بهنظر میرسید که در سیامین سال جمهوری اسلامی ایران فیلمی درباره پیامبران والا مقام به روایت یهودیان در سینمای ایران ساخته شود. حسن هدایت به صرف داشتن چند هنرپیشه دمدست که موهای سر و صورت بلند و یکدست سفید داشتهاند، اقدام به ساخت فیلم سینمایی «ناسپاس» کرده است. کاری که پیشتر نادر طالبزاده آن را در «منجی» آزموده بود. فیلم «ناسپاس» تاکید بر کشتوکار و دامداری و سکونت 12 قبیله یهودی در پیش از میلاد مسیح دارد که مدام از طرف آشوریها، آموریها و... در معرض تهدید و غارت قرار دارند و حضرت موسی در صدد آن است که با تواناییهای هر قبیلهای از آنان سرباز برای مقاومت و سکه برای امور اسلحهسازی و آموزش و... بگیرد که بعضی از سران قبایل و خاخامها حاضر به همکاری نیستند. مسابقهای برای تعیین بزرگ پهلوان قوم یهود برگزار میشود که «آمین» آن عنوان را به خود اختصاص میدهد و در ساعاتی که مراسم عروسیاش در حال برگزاری است، کشته میشود و اختلاف اقوام به بالاترین حد خود میرسد و سرانجام حضرت موسی موفق میشود با دم گوسالهای زرین، آمین را از خواب و مرگ برخیزاند و ضمن برملا کردن نام قاتل، عروسیاش را از سر گرفته به زندگی ادامه بدهد.
آنچه تاکنون سینما و ادبیات ارائه کرده است، بر آن تاکید دارد که حضرت موسی بعد از گرفته شدن از درون سبدی که بر روی نیل روان است، به دربار فرعون میرود و در آنجا به مقام عالی میرسد و قوم خود را از بردگی نجات داده، از سرزمین مصر به جاهای دیگر میبرد. اگر یهودیان رسالت حضرت موسی را انحلال بردهداری و گرفتن ده فرمان از فرشتگان مقرب الهی و رهایی قوم محسوب کرده اند، حسن هدایت این را هم پشتسر گذارده و فراتر از این، آنان را در معرض تمدنسازی به تصویر میکشد.
از طرفی حضرت موسی در میان خاخامهای اقوام، رییس شورایی بیش نشان داده نمیشود که این هم از برآیندهای روایت یهودیان از انبیاست. همچنین طبق روایت یهودیان «موسی»، «موشه» و... حضرت موسی برخلاف ظاهر اقوام دارای چشمهای زاغ، موهای سفید – خرمایی و غیرخاورمیانهای و عبرانی نمایانده میشود که این هم از روایتهای مکرر سینمای یهودیان است. اینکه این همه هزینه 1200 نفری افراد دستاندرکار فیلم و احشام فراوان و فضاهای متنوع برای چه منظوری بهکار رفته است جداً جدای تردید دارد. آیا بعد از 30 سال از پیروزی انقلاب اسلامی، اینکه در ایران باید روایت یهودی از انبیا در سینما ساخته بشود، مقبول است؟! آیا این فیلم در راستای همزمانی بزرگداشت جهانی هولوکاست در آلمان و نمایش این فیلم برنامهریزی نشده است؟!